ใบเตย : "มันเป็นแผลเป็นที่ค่อนข้างฝังลึกมากนะ มันเป็นความทุกข์ที่เป็นการพลัดพราก ที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ มันทำให้เราเกิดอาการช็อคไปเลย ณ วันนี้เอาจริงๆก็ยังเหมือนช็อคอยู่ พอได้กลับออกมามันก็เป็นอะไรที่อะเมซิ่งเหมือนกัน เพราะตอนนั้นที่อยู่ในนั้น การฝากขังเป็นอะไรที่ทรมานอยู่เหมือนกันนะ สำหรับทุกคนที่ยังไม่รับการตัดสิน เพราะเราไม่รู้เลยว่าเราจะต้องอยู่นานแค่ไหน ผิดกับคนที่รู้ความผิดแล้วที่ต้องได้รับการตัดสิน1ปี2ปี3ปี เค้ามีโฟกัสกันหมดแล้ว แล้วขั้นตอนของกฎหมายมันค่อนข้างนาน กว่าจะขึ้นศาลกว่าจะสืบพยาน มันเลื่อนลอยหนูก็เลยเรียกความรู้สึกครั้งนี้ว่าเป็นแผลเป็น"

คิดว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนเพื่อให้ลบลอยแผลเป็นครั้งนี้"
ใบเตย : "เตยว่าคงต้องใช้เวลานานมากๆ ตอนนี้ก็รู้สึกว่าเกือบ2ปีแล้วที่ได้กลับมาใช้ชีวิตข้างนอก ก็รู้สึกว่าบางอย่างมันก็ยังไม่ปกติสำหรับเรา คนที่เป็นผู้หญิงที่ไปอยู่ในนั้น ยิ่งมีลูกมีฮอร์โมนแบบนี้อาการเศร้า ใช้ยา พบนักจิตแพทย์ ในนั้นเค้าเรียกว่าจิตเวชวิลล่า มันดึงพลังของชีวิตเราไปหมด จากที่เคยเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงสู้ เป็นผู้หญิงที่สดใสร่าเริง จากคนที่เคยมีแววตาเปร่งประกาย มันทำระบบนิเวศของเราที่เคยมีความสุขพังหมด"