ตู่ ปิยวดี-มาวิน แฮปปี้ลูกสาวเติมเต็มความสุข เผยที่มาชื่อ ‘น้องเหมียวหมี่ มนต์ลีนา’ 

ตั้งแต่มีลูกสาวตัวน้อย น้องเหมียวหมี่ มนต์ลีนา มาเติมเต็มความสุขให้ครอบครัว ก็ทำเอาคุณแม่คุณพ่อมือใหม่ ตู่  ปิยวดี มาลีนนท์ และ มาวิน ทวีผล แฮปปี้แบบสุดๆ ซึ่งล่าสุด ตู่ ปิยวดีที่มาเปิดตัวในฐานะพรีเซนเตอร์ผลิตภัณฑ์เครื่องปั๊มนม Brusta (บรุสตา) โดยมีสามี มาวิน มาให้กำลังใจ ในงาน The Miracle behide Brusta ณ โรงแรม Bangkok Marriott Marquis Queen’s Park ทั้งคู่ก็ได้อัพเดทความน่ารักของลูกสาวที่กำลังจะมีอายุครบ 2 เดือน

น้องเหมียวหมี่ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง กี่เดือนแล้ว?
มาวิน : น่ารักมากครับ น่ารักมาก
ตู่ : กำลังใกล้ 2 เดือน
มาวิน : อีกประมาณ 6 วัน 2 เดือนครับ เป็นสิ่งมีชีวิตเดียวที่สามารถเรียกพ่อกลับบ้านได้เร็วที่สุด ภรรยาก็เรียกกลับไม่ค่อยได้
ตู่ : เราต้องส่งรูปไป
มาวิน : พอจะเลิกงานเขาส่งคลิปมา พอเห็นคลิปปุ๊ป เมื่อไหร่จะเลิกกองจะกลับบ้านแล้วอะไรอย่างนี้ คือบางทีเราประชุมงานเสร็จใช่ไหมอยู่ต่างจังหวัดก็จะแบบคุยกันต่ออะไรอย่างนี้ เดี๋ยวนี้ไม่
ตู่ : ไม่ต้องคุย
มาวิน : ไม่คุยเลย เสร็จปุ๊ปคุยเองเลย กลับเลยครับ

มีทะเลาะเรื่องการเลี้ยงลูกกันไหม?
มาวิน : ไม่มีๆ ผมยอมหมดเลย เอาเขาเป็นหลักเลยครับ ยอม ง่ายๆ แต่ถ้าลูกนอนกับเขาก็จะนอนท่าเรียบร้อย อย่างมากก็มีเอามือเหมือนผมอ่ะ เอามือขึ้นมาข้างบน แต่ถ้านอนกับพ่อเนี่ย หัวทิ่มตูดโด่ง ทั้งขำทั้งตดจะมีหมดเลย
ตู่ : จะมีท่าแปลกๆ เวลากับพ่อ ไม่รู้ว่าท่าอะไรของเขา
มาวิน : ใช่ๆ ก็จะมาแบบแปลกๆ
ตู่ : เป็นเอง พยายามจะสอนท่าสวยๆ ให้เขาแล้วแต่เขาไม่ได้อ่ะ
มาวิน : ลูกเขาไม่ได้จริงๆ อ่ะ อยู่กับผมแล้วแบบ มีวันนึงอ่ะหัวเขาปักจั๊กแร้แล้วขาชี้แล้วก็นอนหัวเราะไปด้วย งงลูกเป็นอะไรวะ (หัวเราะ) อะไรอย่างนี้
ตู่ : แต่หลับนะ
มาวิน : แต่หลับๆ แล้วหลับดี
ตู่ : ก็เลยไม่กล้าปลุก

ตอนนี้น้องหน้าเหมือนใคร?
มาวิน : เหมือนผมครับ (หัวเราะ) อันนี้ไม่ต้องถาม Mini Me Copy Type A มาเลย

มีการถามคนรอบข้างไหมว่าเหมือนใคร?
มาวิน : ไม่ต้องถาม อ่านในคอมเม้นต์ก็รู้แล้วครับ (DNA อยู่บนหน้าลูก?) มันแน่นอนเลย นึกว่าเอาหน้าไปแนบเครื่องมา
ตู่ : โอ้โห…
มาวิน : พิมพ์นิยมเลย พิมพ์นิยมเลย
ตู่ : เว่อร์มาก
มาวิน : อ่ะ มีคางเหมือนแม่ กับเวลายิ้มตางอ ตาสระอิเหมือนแม่
ตู่ : เออ เขาจะยิ้มตาสระอิ
มาวิน : แล้วก็เพศเดียวกับแม่

ภูมิใจไหมหน้าเหมือนเรา?
มาวิน : โห..ที่สุดเลย ภูมิใจมาก เพื่งรู้ว่าหน้าตาเหมือนเราก็น่ารักนะเนี่ย
ตู่ : โอ๊ยยย (หัวเราะ)
มาวิน : แต่ทำไมตอนเราไม่ใช่หน้าตาแบบนี้ว่ะ (มีเอารูปเราตอนเด็กมาเปรียบเทียบไหม?) เปรียบเทียบครับ เปรียบเทียบ แต่ผมกับตู่ไม่ค่อยมีรูปตอนเด็กเท่าไหร่ครับ แต่ดูเขาตอนนี้อ่ะแหละ แต่งงว่าเหมือนที่ตู่พูดอ่ะ ศัลยกรรมมันถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้เหรอ ทำไมลูกตาสองชั้น
ตู่ : ไม่ ตอนแรกงงมาก พอลูกออกมาเสร็จปุ๊ป เฮ้ยเธอ ศัลยกรรมมันถ่ายทอดทางพันธุกรรมนะเนี่ย เพราะว่าเหมียวหมี่ออกมาตาสองชั้น แต่สองคนนี้ที่ตาสองชั้นคือทำทั้งคู่ (หัวเราะ)
มาวิน : ทำทั้งคู่นะครับ เราเฉาะมาหมดเลยนะครับ
ตู่ : แต่เหมียวหมี่ออกมาเป็นตาสองชั้นเลย
มาวิน : ใช่
ตู่ : น่าจะข้ามรุ่นไปก่อนรุ่นพ่อแม่เราอะไรอย่างนี้
มาวิน : น่าจะเป็นรุ่นพ่อแม่ เพราะอย่างแม่ผมก็ตาสองชั้น

ใครสปอยด์ลูกมากกว่ากัน?
มาวิน : เอาจริงๆ เขาก็สปอยด์เหอะ พอผมอุ้มลูกก็บอกสปอยด์ลูก พอตาเขาก็จะ (ทำเสียงเลียนแบบตู่โอ๋ลูก)
ตู่ : เนี่ยจะสปอยด์เรื่องชอบซื้อของ ซื้อชุด ซื้อของอะไรอย่างนี้ แต่เขาอ่ะจะสปอยด์ลูกเรื่องกิน ลูกร้อง เหตุผลเดียวที่ลูกร้องคือหิว หิวแน่ๆ
มาวิน : หิว เหมือนพ่อแน่นอน
ตู่ : เธอดูเพิสหรือยัง เขาท้องอืดหรือเปล่า เขาห่อตัวแน่นไปหรือเปล่า หิว เขาหิวๆ จะหิวตลอดเวลาไม่ได้
มาวิน : คือผมชอบมากเลยเวลาเขาปั๊มนม เขาก็ให้กินเต้านึง แล้วก็ปั๊มไปด้วยแล้วก็เก็บนมอะไรอย่างนี้ พอบางทีลูกเริ่มดื้อ เริ่มอะไรอย่างนี้ ผมก็เป็นคนใส่คัพฟีดให้เขา นมที่แม่ปั๊มมาให้เขา แล้วถึงเวลาแบบเขาร้องโวยวายมากๆ พอเขาเริ่มอิ่มปุ๊ปเขาจะยิ้มน้ำนมจะไหลจากข้างๆ ปาก แล้วมันยังเหลือ เสียดายไง กินไปให้หมด เติมไปให้นั่ง ก็นั่งยิ้ม
ตู่ : ไม่ ต้องบอกว่ากว่าฉันจะเอาออกมาได้ เธอต้องให้เขากินให้หมด
มาวิน : แล้วบางทีอ่ะ เด็กอ่ะมือเขาขยับ เขาไปตบนมหกปุ๊ป เขาดุทั้งผมทั้งลูก เห็นไหมเหมียวหมี่โดนทั้งคู่เลย อย่าซ่าสิลูก ก็โดนไปด้วยกันสนุกดีครับเลี้ยงลูก เปิดประสบการณ์

คุณแม่สายดุ?
ตู่ : ไม่อยากให้นมหก
มาวิน : อืม ไม่อยากให้นมหก

ตอนนี้มีการแบ่งเวลาเลี้ยงลูกไหม?
ตู่ : แบ่งๆ ค่ะ
มาวิน : แบ่งๆ เวลา คือเราจะมีพี่เลี้ยงด้วยครับเพราะว่าวินทำงานเยอะ แล้วตัวตู่ด้วยตู่ก็ทำงานเหมือนกัน อย่างหลักๆ ก็คือตั้งแต่ 6 โมงเย็นถึงเที่ยงคืนจะมาอยู่กับเรา แล้วหลังเที่ยงคืนไปจนเช้าพี่เลี้ยงเขาจะมาดูต่อให้ 6 โมงเย็นวินต้องรีบกลับบ้านให้ทัน ถ้าไม่ทันตู่ก็จะให้นมแล้วนอนไปก่อน แล้วเดี๋ยวพอถึงเวลาวินกลับมา วินจะเช็คเพิส เสร็จแล้ว 3 ทุ่มก็ช่วยตู่ดู พอตู่ให้นมเสร็จก็จะเอามาอยู่กับวินต่อ
ตู่ : แล้วเราก็นอน
มาวิน : บางทีเขาหนีไปดูคอนเสิร์ตบ้าง ก็เข้าใจ

ถือว่าให้เขาได้รีแลกซ์?
ตู่ : ไม่ใช่ เวลาเรามีความสุข ต่อมที่มันหลั่งสารบางอย่างมันอยู่ใกล้ต่อมน้ำนม มันจะทำให้น้ำนมไหลออกมาเยอะ
มาวิน : คือมันดีมากครับ เห็นเขามีความสุข แต่ผมเครียดมากกลัวเอาลูกไม่อยู่
ตู่ : ใช่ โทรเช็คซักพักนึง เป็นไงเธอ ไม่ได้ แค่นี้ก่อนนะแค่นี้ก่อน ลูกร้องๆๆ
มาวิน : เปลี่ยนห้อง มีแค่นั้นอ่ะ 6-7-8-9 มุมเปลี่ยนไปเรื่อยๆ อะไรอย่างนี้

แต่ไว้ใจใช่ไหมลูกอยู่กับมาวิน?
มาวิน : โห.. ผมเป็นพ่อนะครับ ต้องไว้ใจสิครับ

แม่อาจจะคล่องกว่า?
ตู่ : (หัวเราะ)
มาวิน : ผมก็ได้อยู่นะ ก็ได้อยู่
ตู่ : เขาก็ได้อยู่ค่ะ เขาก็ได้อยู่
มาวิน : ป้อนนมลูกก็เก่ง เปลี่ยนเพิสก็ดี อาบน้ำให้ลูกได้

เคยชิมนมแม่ไหม?
มาวิน : ชิมครับ อร่อย ชิมตอนหก ไม่ใช่จากเต้าครับ อันนั้นไม่กล้าแย่งดูด เดี๋ยวโดนตบกะบาล อันนั้นไม่ได้ๆ ครับ

หมายถึงว่าปั๊มเสร็จแล้วขอชิม?
ตู่ : ใช่ แรกๆ
มาวิน : บางทีมันหยด ผมก็แอบป้ายชิมอย่างนี้ อย่าทำนมหกสิจ๊ะ เสียดาย

มีหนึ่งคนแล้วอยากจะมีสองไหม?
ตู่ : คิดอยู่
มาวิน : คิดอยู่ ผมอยากมีนะ คือตอนแรกคุยกับตู่ไว้ เขาทรมาน เขาเจ็บแผล เขาเป็นลมเลยอ่ะ ผมก็แบบคนเดียวก็พอแล้วมั้ง แล้วอายุเราเริ่มเยอะมากแล้วกลัววิ่งกับลูกไม่ไหว แต่พอเห็นปุ๊ป เหมียวหมี่ทำไมหนูโตเร็วจังอ่ะลูก ยังไม่ 2 เดือนแต่เขายืด ยาว แล้วหน้าเขาเปลี่ยนไปเยอะเลย เราแบบตายล่ะโมเมนต์นี้ แล้วพี่มิค (บรมวุฒิ) เขาบอกผมตั้งแต่วันแรกที่ลูกออกมา วินหอมแก้มลูกทุกวันนะ โห..ผมฉกเป็นงูเลยอ่ะ ฉกๆๆ ผมเลยรู้สึกว่าถ้าโตเร็วขนาดนี้เนี่ยจะไหวป่าวว่ะ ต้องมีอีกคนนึงไหมอ่ะ สแปร์อะไรอย่างนี้อ่ะ
ตู่ : สแปร์ ลูกเป็นสแปร์ (หัวเราะ)
มาวิน : ไม่ แบบความสุขจะได้อยู่กับเรานานๆ หน่อย ผมอยากได้ลูกสาวอีก ผมชอบแต่เด็กผู้หญิงอย่างเดียวเลย

มีคนบอกว่าเราทิ้งภรรยาวันที่งูเข้าบ้าน?
มาวิน : อ่อ วันนั้นผมจัดการแล้ว แล้วงูมันหนีไปไหนไม่รู้ ผมแค่ไปซื้อเกม
ตู่ : ซึ่งนานมากกกก
มาวิน : ก็กว่าจะไปถึงอ่ะที่รัก
ตู่ : โลกต้องรู้ว่าเธอไปซื้อเกม
มาวิน : นั่นแหละ ของออกใหม่ ของมันต้องมีอ่ะ ก็ไปอยู่ แต่ก็เรียกยามที่หมู่บ้านมา แต่ตั้งแต่บ้านเก่าตู่ก็เคยมีงูหลุดเข้ามา เพราะไปจับเองแล้ว ผมก็เลยซื้อไม้จับไว้สองอัน คราวนี้สแตนบายที่บ้านพร้อมสองไม้เลย

เริ่มน่ากลัวมากขึ้นไหมพอเรามีลูกเล็กในบ้านด้วย?
มาวิน : ไม่ครับ เพราะผมอยู่ในบ้านมิดชิดหมดเลย ส่วนสวนทุกเช้าจะมีคนสวนเขาคอยมาดูให้ แต่หมู่บ้านเรามันอยู่ตรงบางนา มันมีธรรมชาติเยอะ ผมว่ามันไม่แปลกที่จะมีสัตว์เข้ามา บางทีตะกวดก็วิ่งเข้ามาอะไรอย่างนี้ แต่ผมก็ขำ เขาบอกว่างูจะมากินคางคก แล้ววันนั้นเปิดกล่องไปคางคกเขากำลังขี่กันอยู่ ผมก็แบบยังไงเนี่ย ยังไงวะ ไปขัดความสุขหรือเปล่า แต่บอกว่าขออัญเชิญเขาออกนอกบ้านไปก่อนเดี๋ยวงูเข้ามาอะไรอย่างนี้ ก็แบบนั้นไป แต่ว่าก็ดีโดยมากไม่ค่อยมีอะไร แต่มีวันนึงที่หมู่บ้านเขาเดินมาบอกว่าดูดีๆ นะพ่อเขาเจอตัวแม่มันอ่ะเลื้อยเข้ามาในบ้าน แต่เขาบอกว่ามันเป็นงูเห่า ไอ้เราก็ไม่รู้ว่าเห่า ไม่เห่าจริง แต่พอไปย้อนดูเทป อาจจะเป็นเวลาที่มันสั้นก็ไม่รู้มันอยู่ตรงไหน แต่ก็มีคนสวนเข้ามาดูทุกวันแล้วตอนนี้ต้นไม้พอมันเนื่องจากหน้าฝนใช่ไหม ไม้ดอกบางต้นเขาก็เสียชีวิตไป เราก็เอาออกมันก็จะมองเห็นง่ายขึ้น คราวนี้จะมองเห็นเป็นแนวเลยว่ามีหรือไม่มีอะไรอย่างนี้ ก็ปลอดภัยครับ
ตู่ : ก็ให้คนสวนดู เช็คให้ทุกวัน

แล้วคุณตู่เป็นยังไงบ้างเจอเหตุการณ์ตอนนั้น?
ตู่ : ตอนนั้นเราอยู่บนห้อง
มาวิน : ผมว่าต้องถามพี่เลี้ยงดีกว่าครับ
ตู่ : แต่พี่เลี้ยงอ่ะเจอ พี่เลี้ยงเอาเบบี๋มาอยู่กับเรา แล้วเขาลงไปกินข้าว แล้วเขาก็เหมือนเห็นอะไรแบบผ่านๆ ตา แวบๆ แล้วเขาก็รู้สึกว่าแบบ แล้วเผอิญมีเด็กอีกคนนึงคือเขารู้ว่างูแน่นอน เขาบอกอย่างเนี้ยงู
มาวิน : มีพิษด้วยนะ อะไรอย่างนี้
ตู่ : ก็เลยไปเปิดๆ หาเจอจริงๆ ก็เลยต้องเรียกยามในหมู่บ้านมาจับ
มาวิน : เหมือนพี่เลี้ยงเขากลัวคางคก เขามองทำไมหางมันใหญ่จังวะ มองไปตรงโน้นก็เลยไม่ใช่แล้วนี่ มันผิดตัวแล้วอะไรอย่างนี้

มีคนถามบ้านเลขที่เยอะไหม?
มาวิน : มีเยอะ
ตู่ : เยอะๆๆ
มาวิน : ขอโทษนะครับ ถูกกินเรียบ ผมก็โดน ไม่ได้รับประทานหรอกครับ เลขรถ เลขอะไรไม่เคยได้ซักทีนึงเลย ผมตีไม่เป็นอ่ะ
ตู่ : ทำไมต้องขึ้น (หัวเราะ) ขึ้นทำไม
มาวิน : หมดเยอะมาก กว่าจะถูกแต่ละใบหมดไปเท่าไหร่ไม่รู้ แต่มันมีความสุขครับ เพราะผมมองไปเนี่ยเพื่อนผมทั้งนั้นเลย โดนทุกคนแหละครับ ไม่มีใครรอดหรอก

ตอนนี้วางแผนให้น้องยังไงบ้าง อนาคตน้อง หาโรงเรียนหรือยัง?
ตู่ : ตอนนี้เริ่มดูโรงเรียนแล้ว
มาวิน : ผมเริ่มดูแล้วครับ (น้อง 2 เดือน?) 2 เดือน เพราะผมคิดแล้วว่าผมเห็นหลายๆ คนเวลาเขามีบ้านอยู่ไกล ซึ่งมันแล้วแต่ความคิดนะ แต่ว่าผมทำบ้านหลังแรกในชีวิต ทำสวน ทำสระว่ายน้ำไว้ให้น้อง อยากให้น้องได้ความสะดวกสบายเต็มที่ ไม่อยากให้มันไกลมากๆ
ตู่ : คือไม่อยากให้เขาออกจากบ้านตั้งแต่มืดแล้วก็กลับมามืดอะไรอย่างนี้
มาวิน : ใช่ แล้ววันนี้มันมีโรงเรียนใหม่ อินเตอร์เนชั่นแนลเป็นแบบอังกฤษเขาจะมาเปิดใกล้บ้านมาก เลยกะว่าที่รัก เอาตรงนี้แหละ
ตู่ : เอาใกล้บ้าน หลักๆ คือเราเลือกเอาใกล้บ้าน
มาวิน : เอาใกล้บ้านเลย เล็งเลย เอาใกล้บ้านเลย (จองไปหรือยัง?) เขาบอกเปิด 26 ครับ เดี๋ยวผมใส่หมวกไปช่วยลงเสาเข็มเลย (เราจะเป็นรุ่นแรกของโรงเรียน?) แน่นอนครับ แน่นอน บุกเบิกเลย
ตู่ : ใช่ คิดไว้นะคะ แต่ว่าแถวบางนาก็โรงเรียนเยอะ เดี๋ยวเราก็คงต้องไป เยี่ยมชมแต่ละโรงเรียนก่อนว่าเป็นยังไงบ้าง
มาวิน : ใช่ แล้วก็มีเพื่อนรักผมเขาอยู่ในหมู่บ้านแล้วก็มีลูกเหมือนกัน แล้วก็ลูกเขาโตกว่า นัดกันไว้ว่าเดี๋ยวอุ้มไปด้วยกันจะได้ฝากกันไป ฝากกันกลับได้อะไรอย่างนี้ ผูกปิ่นโตกันไป

ถามเรื่องพี่เลี้ยงที่ตอนนั้นคุณตู่กังวลใจในเรื่องการหาพี่เลี้ยง ตอนนี้ได้คนที่ถูกใจแล้วใช่ไหม?
ตู่ : ได้พี่เลี้ยงแล้วค่ะ
มาวิน : ถูกใจครับ
ตู่ : คือค่อนข้างถูกใจ ถือว่าเราโชคดีมาก ก็คือหลักๆ คือเรื่องความสะอาดแหละที่เรากังวล ซึ่งเขาค่อนข้างแบบคือดูแลน้องดีมากแล้วก็สะอาดดั่งใจเรา แต่ว่าเรื่องไลฟ์สไตล์ก็ต้องมีการปรับกันอยู่แล้ว เรื่องเวลาอะไรอย่างนี้อ่ะค่ะ ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือโอเค
มาวิน : เพราะเราสองคนเป็นคนที่ค่อนข้างจะละเอียดในทุกๆ อย่างอะไรอย่างนี้ แต่พี่เลี้ยงเขาจะชิลๆ นิดนึง แต่ว่าข้อดีเขาเยอะมาก คือ ลูกผมร้องให้ตายอ่ะ ส่งหาเขาแป๊ปเดียวเงียบเลย มีวันนึงผมขำมากเลย วันนั้นเป็นวันที่ตู่ไปดูคอนเสิร์ตครั้งแรก เสร็จแล้วผมอ่ะกลับมาจากต่างจังหวัด ผมก็อุ้มลูก พี่เลี้ยงเขาก็เอามาส่งให้ผม แล้วเขานอนบนหน้าอกพี่เลี้ยงอ่ะ อกผู้หญิงมันก็นุ่มเนอะ พอมาถึงอกพ่อมันเป็นกล้ามไง ผมก็กะขึ้นนอนบนเตียงเลย แล้วเอาผ้าปู เอาลูกมาลง กอดเสร็จปุ๊ปเขาเอาหัวโหม่ง แล้วก็มอง ทำไมมันเป็นแผ่นๆ ว่ะ คราวนี้ร้องจ๊ากแล้วไม่หยุดเลย เขาชอบอะไรอุ่นๆ ซอฟท์ๆ งี้ ก็ส่งกลับไปหาพี่เลี้ยงแล้วก็เงียบเลย พ่อก็เลยนั่งน้ำตาซึม แบบลูกไปแล้วอะไรอย่างนี้ (ติดพี่เลี้ยงแล้ว?) คือห่างไป 2 วันด้วยไงครับ เขาก็ไม่ได้เจอหน้า
ตู่ : ใช่ๆ เขาไปทำงานต่างจังหวัด 2 วัน พอกลับมาแล้วเขาไม่คุ้นอ่ะ

ใจแป้วไหมตอนนั้น?
มาวิน : มันก็ไม่แป้ว รู้ว่าเดี๋ยวเขาก็กลับมา เพราะนมอยู่ในมือผม สุดท้ายพ่อก็ฟีดให้อยู่ดี กินสิลูก มองหน้าพ่อไว้ กลับมาอยู่จุดเดิม

ยังเต็มที่กับงาน?
มาวิน : เต็มที่ครับ เต็มที่ ตอนนี้หลักๆ ก็เที่ยวฟินกินฉ่ำก็ออกต่างจังหวัดเยอะมาก แต่พอเลิกเสร็จปุ๊ป ก็รีบกลับมาเลี้ยงลูกเลยครับ บางทีก็ออกจากบ้านตี 4 กลับมาถึงบ้าน 4 ทุ่มอะไรอย่างนี้ ก็ต้องมาเลี้ยงลูกก่อนแบบนั้น

ลูกสาวมาช่วยเติมเต็มความสุขยังไง?
มาวิน : ที่สุดในชีวิตผมเลย ที่สุดเลย ผมไม่เคยคิดว่าการมีลูกมันจะดีขนาดนี้ ตอนที่ตู่ท้องเดือนแรกผมรู้สึกว่าชีวิตจะเปลี่ยนเยอะขนาดไหนนะ แต่พอมีวันนี้เนี่ย โอ้โห ลูกเอ๊ย..เอาไปทุกอย่างเลยลูก เอาไปได้หมดเลยอะไรอย่างนี้ มีความสุขมาก (เซ็นเลย?) เซ็นเลย ทุกอย่างเป็นของเขาหมดเลย ของเล่นของพ่อทุกชิ้นเป็นของลูกหมดเลย
ตู่ : ลูกอยากได้หรือเปล่า
มาวิน : ลูกอยากได้สิ (รู้งี้มีนานแล้ว?) ผมก็เพิ่งพร้อมแล้วด้วยแหละครับ แต่พยายาม 4 ปีแล้วไงครับกว่าจะได้เขามา พัฒนาบำรุงตัวเองสุดฤทธิ์อยู่

ทำไมถึงตั้งชื่อว่า น้องเหมียวหมี่?
มาวิน : พ่อชอบกินบะหมี่ แม่ชอบแมว เหมียวหมี่

แล้วถ้าคนที่สองล่ะ?
ตู่ : เนี่ย คิดยากเลย มีแต่คนถาม คือมีคนชอบชื่อลูกเราเยอะ แล้วบอกว่าถ้าตั้งอย่างนี้แล้วอีกคนนึงจะชื่ออะไร นั่นน่ะสิ อีกคนนึงจะชื่ออะไร
มาวิน : ลำบากใจเลยเนี่ย

ชื่อจริงน้อง?
ตู่ : ชื่อจริง อ่ะเดี๋ยวบอก เรายังไม่เคยบอกที่ไหนเลยนะ
มาวิน : บอกเลยๆ บอกที่นี่เลยแล้วกัน ไหนๆ ก็มาแล้ว บอกเลย
ตู่ : ชื่อจริง ชื่อ มนต์ลีนา ค่ะ
มาวิน : มนต์ลีนา ครับ ผวนครับผวน (มาลีนนท์?) มาลีนนท์ ใช่ครับ เพราะว่าตอนที่คุยกันเนี่ย ผมรู้สึกว่าตระกูลเขาเป็นตระกูลที่ผมเคารพมาก ผมรู้สึกว่าลูกเราอยู่ในตระกูลนี้มันยิ่งใหญ่มาก ผมก็เลยรู้สึกว่าเป็นไปได้ไหมถ้าอยากให้ลูกใช้นามสกุลมาลีนนท์ เพราะผมไม่ยึดถือของผมเลย เพราะของผมมันธรรมดา

คือน้องชื่อ มนต์ลีนา มาลีนนท์ เลยเหรอ?
มาวิน : ไม่ใช่ๆ  คือชื่อ มนต์ลีนา แล้วก็ ทวีผล เพราะว่าตู่เขาบอกว่าอยากให้ลูกมีนามสกุลผมด้วย ก็เลยชื่อน้องคือ มนต์ลีนา ทวีผล
ตู่ : สะกด ม น ต์ มนต์ที่แปลว่าใจ แล้วก็ ลีนา
มาวิน : แปลว่า
ตู่ : แปลว่า ใจที่มั่นคง ค่ะ ใจที่จงรัก แต่ถ้าเกิดเป็นทางลาตินจะแปลว่า ผู้หญิงที่พราวเสน่ห์ราวต้องมนต์
มาวิน : สะกดพ่อทุกวันเลย
ตู่ : มีความหมายด้วย
มาวิน : แล้วบวกเลขดีด้วยนะครับ
ตู่ : บวกเลขมาแล้ว ก็คือเลขดีมาก
มาวิน : ไอเดียเมียผมครับ เรื่องนี้ผมจะไม่ยุ่ง

ลองผวนก่อนแล้วค่อยไปหาความหมาย หรือว่ายังไง?
มาวิน : ผวนก่อนครับ
ตู่ : ผวนก่อน
มาวิน : คุยกันเล่นๆ ไง มาลีนนท์ ก็เลยคุยว่าแบบ
ตู่ : คืออยากให้มีทั้งนามสกุลเขา นามสกุลเรา อยู่ในชื่อเขา ซึ่งจะทำยังไงดี แล้วพอผวน เฮ้ย มันก็ได้ แล้วก็เลยไปหาว่ามันมีความหมายไหม เพราะชื่อมันควรต้องมีความหมาย แล้วเผอิญมันมีความหมายพอดี
มาวิน : แล้วความพีคคือ พอไปดูวันเกิดแล้ว เขาต้องเกิดวันอาทิตย์เท่านั้น ตอนแรกไปดูเขาบอกคนเกิดวันนี้ใช้ชื่อนี้ไม่ได้
ตู่ : คือฤกษ์อ่ะคะ มันมีวันศุกร์แล้วก็วันอาทิตย์ แต่ถ้าเกิดวันศุกร์จะใช้ชื่อมนต์ลีนาไม่ได้ เพราะว่า ล ลิง ไม่ได้สำหรับคนเกิดวันศุกร์ ก็เลยจะต้องเกิดวันอาทิตย์
มาวิน : สุดท้ายไปหาพระอาจารย์สมชาย วัดปริวาส ท่านก็บอกว่าวันอาทิตย์เลยลูก ได้แน่นอน ก็เลยแบบนี้เลย

วาสนาดีมาก เป๊ะทุกอย่างเลย?
มาวิน : ครับ แฮปปี้ครับ วาสนามากเลยลูกเอ๊ย อย่าลืมพ่อนะ เดี๋ยวพ่อจะเกาะชายกระโปรงหนูไปนะลูก น้ำตาซึมเลย เดี๋ยวพ่อจะจับเพิสหนูไปนะลูก กระตุกไว้ให้แน่นเลย
ตู่ : (หัวเราะ)

ถามคุณตู่เรื่องงานละคร เรื่องผู้จัด ยังทำไหม?
ตู่ : ตอนนี้ของงานละครน่าจะพักก่อน เพราะมาทำงานในส่วนของบริหารของช่องด้วยอ่ะค่ะ ตู่ดูการตลาดแล้วก็เรื่องงานขายของช่องด้วย อาจจะพักก่อน แต่ว่าไม่ได้เลิกไปเลยนะคะ ยังไงก็ต้องกลับมาทำ แต่ตอนนี้ทำละครแนวตั้งอยู่ในออนไลน์ของช่อง 3 ละครสั้นตึกเตย

ทำให้เราต้องปรับเปลี่ยนยังไง หรือว่าเราไม่สะดวกยังไง?
ตู่ : จริงๆ หนึ่งก็คืออาจจะไม่สะดวกด้วยเพราะว่าตอนนี้ก็คือลาคลอดอยู่ด้วยค่ะ แล้วพอดีละคร เมื่อตะวันลับฟ้า จบพอดี ตอนนั้นก็แพลนจะมีน้องก็เลยหยุด หยุดตัวเองตั้งแต่ตอนนั้น เป็นการแพลน แล้วก็ตอนนี้ก็ยังไม่ได้มีแพลนที่จะทำเรื่องใหม่เพราะว่าอย่างที่บอกต้องมาบริหารช่องก่อน แต่ว่าก็คิดถึงงานละครนะ ก็เลยมาทำละครสั้นตึกเตยนั่นแหละ เป็นละครแนวตั้ง (ฟีดแบคดีไหม ?) ดีค่ะ ขอบคุณสปอนเซอร์ทุกคนค่ะ
มาวิน : ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีใช่ไหม สนับสนุน
ตู่ : ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดี ที่สนับสนุนด้วยค่ะ

เปลี่ยนไปเยอะไหมจากละครมาเป็นละครแนวตั้งบนแพลตฟอร์ม?
ตู่ : สำหรับคนอื่นอาจจะรู้สึกว่าเปลี่ยนไปเยอะ แต่ด้วยเราทำงานแบบทีวีด้วยเนอะ แล้วเราก็เป็นอินฟลูด้วย มันเลยเหมือนเป็นเรื่องไม่ยากอ่ะ
มาวิน : ก็เอาสองอย่างมารวมกัน ให้มันกระชับขึ้นเนื้อหาชัดเจน ลูกค้าเข้าตรงโป๊ะเป๊ะๆ อะไรแบบนี้ก็จะรู้ กำหนดได้อะไรแบบนี้ครับ
ตู่ : ใช่ เพราะว่าเราก็ทำ โห.. เราทำเพจมากี่ปีแล้ว
มาวิน : 8 ปีแล้ว
ตู่ : เออ นานแล้ว เราก็เลยรู้สึกค่อนข้างคุ้นเคยกับโลกออนไลน์มากๆ