ครูแนะแนว โอบกอด 2 นักเรียนหญิง วอนผู้ใจบุญช่วย เด็กเรียนดีแต่ยากจน  หลังบิดาอัตวินิบาตกรรมตัวเอง ทิ้งให้ลูกสาว 2 คนกับแม่ ต้องเผชิญโลกตามลำพัง

เมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม 2568 เวลา 16.00 น.  ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดระนอง ได้รับการร้องขอความช่วยเหลือจาก  นางธวัลหทัย อภิรักษ์วรากร ตำแหน่งครูชำนาญการพิเศษ หัวหน้างานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนและงานแนะแนว  โรงเรียนไทยรัฐวิทยา 97  (บ้านบางบอน) ตำบลลำเลียง อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง ว่ามี 2 นักเรียนหญิง    นักเรียนชั้น ม.3  และชั้น ป.6  โรงเรียนไทยรัฐวิทยา97 (บ้านบางบอน)  ที่เรียนดี กิริยามารยาทสุภาพ ความประพฤติเรียบร้อย  เป็นเด็กดีมีน้ำใจ มีจิตอาสา และเป็นคณะกรรมการสภานักเรียนของโรงเรียนด้วย  วันนี้น้องขาดเสาหลักของบ้านเสียแล้ว....เพราะบิดาได้เสียชีวิตกะทันหันในเช้าวันเสาร์ที่ผ่านมา  ครอบครัวน้องมีฐานะยากจนมาก แม่ไม่มีงานหลักทำ เนื่องจากมีปัญหาด้านสุขภาพ  เมื่อขาดพ่อแล้ว ยังไม่ทราบว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร   ศพพ่อตั้งสวดพระอภิธรรม 2 คืน ณ ที่พักสงฆ์สุวรรณรัตนาราม (ถ้ำพระขยางค์) ม.5 ตำบลลำเลียง อ.กระบุรี จ.ระนอง  เหลือคืนวันอาทิตย์เป็นคืนสุดท้าย  และจะทำการฌาปนกิจ ในวันจันทร์ ที่14 ก.ค.68  หากท่านใดมีความเมตตาประสงค์ที่จะร่วมบุญ หรือบริจาคเป็นทุนการศึกษาให้กับน้องทั้ง 2 คนได้

หลังทราบข่าว  ผู้สื่อข่าว จึงเดินไปที่ บ้านเลขที่70/2 ม.5 ต.ลำเลียง อ.กระบุรี จ.ระนอง  บ้านชั้นเดี่ยวที่ก่อผนังด้วยอิฐบล็อก จุดเกิดเหตุที่  นายสมสกุล อายุ49 ปี  อาชีพรับจ้าง ที่อัตวินิบาตกรรม  ผูกคอตัวเองเสียชีวิต  บิดาของ ด.ญ.ภัทรภรณ์ หรือน้องทับทิม อายุ15 ปี อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่3  และด.ญ.ภัทรวดี หรือน้องน้ำทิพย์  อายุ12 ปี อยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่6  พร้อมกับ นางธวัลหทัย อภิรักษ์วรากร หรือครูน้อย  ครูแนะแนวประจำโรงเรียน  ไปพบกับ นางสมบุญ อายุ47 ปี มารดาของเด็กนักเรียน ทั้งสองคน

 นางสมบุญ ได้เล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้า บิดาของน้องทั้ง 2 คน ได้เลิกรากับตน แต่ยังคงส่งเสีย ให้ค่าขนมกับลูก คนละ 50 บาท จะเอาเงินมาให้ทุกเช้าก่อนไปโรงเรียนทุกวัน  จนเย็นวันศุกร์ได้เข้ามาที่บ้าน และเล่นโทรศัพท์มือถือทั้งคืน สังเกตมีอารมณ์เครียดด้วย  จนกระทั่งตีสี่ หนูถามว่า พี่ทำไมไม่กลับบ้าน เพราะมีบ้านแฟนอยู่แถว กม.30 เค้าบอกว่าจะไม่กลับจะนอนที่นี่  พร้อมบอกให้หนูกลับไปนอนได้แล้ว หนูก็ไปนอนจนหลับลืม  ตื่นมาอีกทีตอน 7 โมงเช้า  จนกระทั่งไปพบร่างที่ขื่อในห้องเก็บของข้างบ้าน  พอเรียกเค้า รู้ทันทีว่าเค้าไปแล้ว  เค้าผูกคอกับเชือกแขวนไว้ที่ขื่อช่องลม  ร่างนี้แข็งตัวเย็นหมดแล้ว หมดลมหายใจแล้ว พร้อมไปชี้ยังจุดเกิดเหตุ ที่ผนังอิฐบล็อกก่อนหน้าจะมีช่องลม ขนาดเล็กอยู่ 2 ช่อง โดยขึ้นไปแขวนคอแล้วทิ้งตัวลงบนแคร่ไม้ไผ่ โดยเชือกที่แขวนคอได้ใส่โลงศพไปแล้ว ส่วนช่องลม ที่ผูกเป็นขื่อ น้องชายผู้ตายได้ทุบผนังอิฐบล็อกทิ้ง จนเป็นช่องขนาดใหญ่

ส่วนครูน้อย หรือครูแนะแนวประจำโรงเรียน ได้เข้าให้กำลังใจและพูดคุยกับ น้องทับทิม และน้องน้ำทิพย์  นักเรียนหญิงทั้ง 2 คน   ตอนนี้พ่อก็ไม่อยู่แล้ว เหลือแต่แม่ที่อยู่กับเรา 2 คน ไม่ว่าอะไรก็ตามแต่ ให้ลูกๆทั้ง 2 คน ตั้งใจเรียน และเป็นเด็กดี เหมือนเดิม มีอะไรที่มีความจำเป็น หรือมีความต้องการ ก็ให้บอกครู  อะไรที่ครูช่วยได้ก็จะทำทันที อะไรที่ครูช่วยไม่ได้ ครูก็จะหาคนที่ช่วยได้มาช่วยลูก  มีอะไรที่พ่อสอนเราให้ดี เราก็ต้องทำต่อไป อะไรที่แบ่งเบาภาระแม่ได้ ก็ต้องช่วยกัน อะไรที่เหลือบากกว่าแรงให้บอกครู ท่ามกลางน้ำตาคลอของน้องๆทั้ง 2 คน  ก่อนครูจะโอบกอดน้องๆไว้ในอ้อมอก ซบไหล่กันคนละข้าง เพื่อปลอบใจและให้กำลังใจในการสู้ชีวิตต่อไป ทั้งนี้คุณครูได้ขอถ่ายภาพน้องนักเรียนทั้ง 2 พร้อมสมุดบัญชีธนาคารออมสิน ชื่อบัญชี ด.ญ.ภัทรภรณ์ บัญชีเลขที่  0202456986809  เผื่อมีผู้มีจิตศรัทธา จะประสงค์มอบทุนการศึกษา หรือช่วยในการดำรงชีวิต สามารถโอนตรงเข้าบัญชีได้ทันที  

 จากนั้น  ทุกคนได้เดินทางมาที่  ศาลาการเปรียญ  ที่พักสงฆ์สุวรรณรัตนาราม (ถ้ำพระขยางค์) ม.5 ตำบลลำเลียง อ.กระบุรี จ.ระนอง  จุดที่ตั้งบำเพ็ญกุศลศพบิดาของ 2 นักเรียนหญิง และร่วมกันจุดธูปบูชาไหว้ศพ ในคืนสุดท้าย  โดยนางสมบุญ ปัญญาครอง มารดา ได้กล่าวเปิดใจถึงความเป็นห่วงบุตรสาวทั้ง 2 คน  ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่  ร้องไห้ว่าเป็นห่วงลูกทั้ง 2 คน ซึ่งก่อนที่พ่อเค้าจะตาย เคยพูดว่าสิ่งที่จะมอบให้ลูกได้เตรียมไว้ให้แล้ว  แต่เค้ามาจากไปก่อน  เป็นห่วงเพียงลูกเพราะทุกวันเค้าจะเอาเงินมาให้ลูกคนละ 50 บาท/วัน  เพื่อเป็นค่าขนมไปโรงเรียน ส่วนตนไม่มีอาชีพหลักเป็นเพียงแม่บ้านดูแลลูก ส่วนค่ากินใช้ในบ้าน หนูจะมาช่วยเค้าขายของขายขนมในโรงเรียนได้วันละ 80 บาท ไว้ซื้อกับข้าวกินกับลูกๆ หากเป็นวันเสาร์หรือาทิตย์ มาช่วยขายของที่ตลาดนัดจะได้วันละ 150 บาท  เพื่อซื้อกับข้าวไปทำกิน ถ้าวันไหนไม่มีก็จะอด บางทีก็จะไปยืมเพื่อยบ้านบ้าง คราวละ 50 หรือ 100 บาท บางครั้งก็จะไปยืมยายที่หน้าบ้านเพื่อให้ลูกไปโรงเรียน ส่วนตัวตนไม่มีหนี้สิน มีแต่พ่อเค้าที่มีหนี้สินอยู่บ้าง เกี่ยวกับเรื่องงานเรื่องรถที่เค้ารับเป็นช่างซ่อมรถ พอเกิดเรื่องทวงเงินหนี้สินเค้าก็ไม่ได้ออกไปทำงาน จนเกิดความเครียด สุดท้ายก็เกิดเรื่องนี้ขึ้นมา  

 โดยบรรยากาศภายในงานสวดพระอภิธรรมศพคืนสุดท้าย ก็มีชาวบ้านเพื่อนบ้านในตำบลที่ทราบข่าว ต่างนำอาหาร แกงหม้อมาเลี้ยงผู้มาร่วมงาน ซึ่งมีผู้คนในหมู่บ้านมากันค่อนข้างหนาตา ในการร่วมรับฟังสวดพระอภิธรรม หลังสวดพระอภิธรรมมีการมอบเงินสวัสดิการหมู่บ้านเพื่อช่วยในการศึกษา ทั้งนี้น้องทับทิม ได้กล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมงาน หากมีอะไรบกพร่อง หนูกราบขออภัยด้วย