วันที่ 15 ก.ค.68 นิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ อดีต สส.พัทลุง โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก นิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ ระบุว่า...

กลัวผ้าเหลือง

-ผมเป็นคนกลัวผ้าเหลือง อันหมายถึง สบง จีวร ซึ่งเป็นเครื่องนุ่งห่มของพระ ไม่ว่าพระผู้ซึ่งห่มสบง จีวร จะมีศีลครบถ้วนหรือไม่ ผมก็กลัวและให้ความเคารพ เพราะคิดแบบโง่ๆว่า นั่นเป็นเครื่องแต่งกายของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าพระพุทธองค์เสด็จมาท่านก็แต่งกายอย่างนี้แหละ

-ไม่ว่าการประพฤติของสงฆ์บางเหล่าบางรูป จะออกนอกพระธรรมวินัย ผมก็ยังเคารพและใส่บาตรทุกวัน (แม้ไม่ได้ใส่เองแต่แม่บ้านและเด็กที่บ้านต้องใส่บาตรทุกวัน) ผมถือว่า ตื่นขึ้นมาในยามเช้าได้เห็นสมณะผู้มีศีลาจารวัตรงดงามหยุดรับบิณฑบาตรหน้าบ้านในยามเช้า นับว่าเป็นโชคดีแก่ชีวิต ผมมิได้ทำบุญสุนทานเพื่อหวังมิให้ตกนรกหมกไหม้ เพราะนรกมีจริงหรือเปล่า ไปทางไหนก็ไม่รู้ ไม่เคยไป แต่จำหลวงพ่อสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์(หลวงพ่อประยุทธ์ ปยุตฺโต)กล่าวว่า การเชื่อว่าตายแล้วเกิดใหม่หรือไม่ แล้วเราไม่ทำชั่วเพราะกลัวไปเกิดในที่ไม่ดี กับการไม่เชื่อ อย่างไหนจะดีกว่า ท่านกล่าวว่า การเชื่อว่ามีนรกสวรรค์ ตายแล้วเกิดใหม่ แล้วเราไม่ทำชั่วจะดีกว่า เพราะอย่างน้อยการไม่ทำชั่วในชาตินี้ก็ไม่เป็นการเบียดเบียนตนเองและผู้อื่นให้เดือดร้อน

-ผมไม่เชื่อที่มีผู้พูดกันเยอะว่าอย่าบริจาคเงินให้พระ ผมยังคงบริจาคอยู่ตามฐานะที่ผมพอมี อย่ามาพูดกับผมว่าไม่ควรบริจาคเงินให้พระ เพราะผมคิดแบบคนโง่ๆว่า ถ้าพระท่านไม่สบาย ท่านก็คงไม่มีกำลังเดินไปโรงพยาบาล ท่านคงจ้างมอเตอร์ไซด์หน้าวัดไปส่ง จะไปปลุกคนที่พูดว่าอย่าถวายเงินพระให้ไปส่งก็ไม่รู้ว่าบ้านเขาอยู่ที่ไหน หรือเวลาพระท่านไม่มีสบู่ ยาสีฟัน ท่านคงไม่เที่ยวจาริกไปหาเปลือกข่อยมาทุบทำเป็นแปรงสีฟันเหมือนในสมัยพุทธกาล แต่ท่านคงให้เด็กในวัดไปซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อหน้าวัดนั่นแหละ แล้วถ้าเอาแบ๊งค์กงเต็กไปซื้อ พนักงานขายในร้านคงไม่หยิบแปรงสีฟันมาแลกกับแบ๊งค์กงเต็กแน่

-เมื่อมีพระสงฆ์ละเมิดพระธรรมวินัย ผมก็เป็นทุกข์ว่า เราจะทำอย่างไรให้มากขึ้นเพื่อป้องกันเรื่องนี้ ผมก็คิดไว้เยอะ แต่การมาเป่าประกาศในที่สาธารณะแทนที่จะปกป้องศาสนาจะกลับเป็นการซ้ำเติมและทำลายศาสนาเสียมากกว่า

-วันนี้ ฝนตกปรอยๆ ผมถอยโต๊ะวางสำรับกับข้าวมาในรั้วบ้าน พระจึงเดินเข้ามารับบิณฑบาตรในบ้าน ก็ดีใจว่าวันนี้ศิษย์ของพระตถาคตได้เดินเข้ามาเหยียบในบ้าน นับว่าเป็นมงคลแล้ว/