บูม: "ได้เห็นคลิปตอนนั้นรู้สึกว่าแรง ปกติพ่อไม่เคยพูดมึงกูกับหนู มีวันนั้นเรารู้สึกผิดหวังมาก จริงๆอยากลบคลิปนั้นออกได้เพราะหนูมีแอคเค้าท์เค้า แต่ก็ไม่เป็นไรปล่อยเอาไว้"
ไม่ได้พูดคุย ตัดขาดกันนานแค่ไหน? ชูษี : "เค้านับ ผมไม่ได้นับ"
บูม : "6 ปีค่ะ เชื่อมั้ยว่าตอนนั้นไม่มีใครอยู่ข้างหนูเลยเพราะว่าพ่อเค้าเป็นตลกมาเฟีย คือเค้าให้เลือกเลยว่าถ้ามี นก วนิดา มีบูม ก็ไม่มีเค้า แล้วตอนนั้นมีงานที่กลุ่มเราต้องทำด้วยกันเจ้าภาพเค้าจะเรียกงานซ้ำๆ ก็ไม่มีหนูเลยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา"
หนูรับมือยังไง เห็นว่าเครียดถึงเข้าโรงพยาบาล? บูม : "เครียดค่ะ เข้าโรงพยาบาล เหมือนมันผิดหวังมาก ผิดหวัง เสียใจกินก็ไม่ได้ คือนอนก็ไม่ได้สามวันติด ก็เลยตัดสินใจเข้าไปทำแบบทดสอบ แบบสอบถามโรงพยาบาลศรีธัญญา สรุปแล้วพยาบาลรีบโทรเข้ามาบอกว่าให้รีบเข้ามารักษามีคิวว่างอยู่ เพราะว่าอาการมันค่อนข้างที่จะรุนแรงแล้ว พอเจอคุณหมอ คุณหมอบอกว่าโชคดีมากที่หนูค่อนข้างรู้ตัวเร็วและมีสติ ไม่ฆ่าตัวเองตายไปก่อน"
ตอนนั้นมันมีคิดบ้างมั้ยกับการตัดสินใจฆ่าตัวตาย? บูม : "มีคิดค่ะ คิดว่าจะตายยังไงดี จะทำแบบไหนดี คิดว่าจะขับรถชนเลยดีมั้ย หรือว่ากินยาอะไรแบบนี้"
ชูษี : "มารผู้มีฤทธิ์ คือความคิดของเราเอง"
แล้วไม่ได้ติดต่อไม่ได้คุยกันเลยหรอ?
บูม : "หนูพิมพ์ข้อความ ส่งข้อความ เพราะโทรแล้วเค้าไม่รับ เค้าบล็อคเฟส บล็อคไลน์ ไปหาที่บ้าน เค้าอยู่นะคะแต่เค้าเห็นหนูเค้าวิ่งหนีหนู"
มีใครช่วยประสานรอยร้าวในช่วง6 ปีที่ผ่านมา? ชูษี : "ไม่มีทาง ตอนนั้นอัตตาเต็มถัง เต็มจักรวาล แม้แต่พี่แอ๊ด คาราบาว ป๋าพยัพ คําพันธุ์ หลอกให้ไปเจอ พอพี่เห็นพี่เดินหนีเลย"
ในระหว่างที่รักษาตัว รักษาใจแล้วเราอยากเจอพ่อมั้ย? บูม : "ช่วงแรกๆอยากเจอค่ะ อยากเจออยากเค้าไปขอโทษ แต่เรามีแต่ความช้ำใจกลับมา จนทุกคนบอกว่าไม่ต้องทำแล้ว เดี๋ยวปล่อยให้เวลามันดีขึ้นตอนนี้เราต้องรักษาใจของเราเองก่อน ไม่งั้นตัวบูมจะแย่"
ทุกวันนี้จะต้องกินยารักษาตัวเองอยู่มั้ย? บูม : "ไม่ได้กินแล้วค่ะ ตั้งแต่มีน้อง ก็ปรึกษาหมอ หมอบอกว่าให้ลองดูไปก่อน เริ่มจากหยุดยาได้เราก็ค่อยๆห่าง แล้วก็หยุดได้ไปเลย"
ในที่สุดก็ได้เจอหน้ากัน ได้อโหสิกรรมกัน? บูม : "คือหนูแอบถามพี่ปอ (ภรรยาใหม่พ่อ) ว่าพ่อว่าไงบ้าง ที่หนูมีน้อง เค้าก็จะบอกว่าไม่มีอะไรหรอกเข้ามาเถอะพ่อเค้ารักอยู่แล้ว วันที่ไปหนูก็คิดในใจอยู่แล้ววันนั้นท้องก็โตใกล้จะคลอด พอเดินเข้าไปใกล้เค้าก็ยิ้มเลย เราก็เดินเข้าไปกอดซื้อพวงมาลัยไปขอโทษนะพ่อพ่ออโหสิกรรมให้หนูนะ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้โกรธอะไรแล้ว เพราะอโหสิกรรมนานแล้ว หนูว่าหลวงตามีส่วนเยอะมาก เพราะว่าก่อนที่หนูจะขอโทษครั้งนั้นหนูขอโทษบ่อยมาก ผลักบ้างเดินหนีบ้างให้ออกไป"
