วันที่ 16 ก.ย.2568 ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ กรุงเทพฯ เครือข่ายนักศึกษา จัดงานรำลึกครบรอบ 49ปี 6 ตุลาฯ 2519 และชมรมโดมรวมใจ แถลงข่าวจัดงานรำลึกครบรอบ 49 ปี 6 ตุลาฯ 2519 6 ตุลาฯ โดยมี  น.ส.ฉันทพิชญา เหมนิธิ ประธานเครือข่ายนักศึกษาจัดงานรำลึกฯ นายสุเทพ สุริยะมงคล ประธานชมรมโดมรวมใจ น.ส.ณัฐนิช ดวงมุสิทธิ์ น.ส.อพิชญา วิทยากุล นายธีรภัทร ศุภพิทักษ์ไพบูรล์ นายณัฏฐกิตติ์ พงศ์ปรีดา ร่วมแถลงข่าว

น.ส.ฉันทพิชญา เหมนิธิ ประธานเครือข่ายนักศึกษาจัดงานรำลึกฯ กล่าวว่า ในห้วงเวลานี้ปฏิเสธไม่ได้ว่าความท้อแท้ต่อสถานการณ์บ้านเมืองย่อมเกิดขึ้นในจิตใจของผู้คน ทว่าแม้สถานการณ์จะสิ้นหวังอย่างไร เรายังยืนยันที่จะจุดประกายความหวังและศรัทธา เพื่อส่งนำทางไปสู่ เสรีภาพที่เราถวิลหาด้วยกัน งานรำลึกในปีนี้ มีความตั้งใจที่จะฉายภาพความเป็นอื่นที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์ 6 ตุลาฯ เชื่อมโยงมาถึงความเป็นอื่นที่เกิดขึ้นในสถานการณ์การเมืองปัจจุบัน จากวาทกรรมการที่กล่าวหาว่านักศึกษาเป็นพวกญวน พวกแกว และการสร้างวาทกรรมฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาป สู่ปัจจุบันที่ก็ยังพบความพยายามในการทำให้ผู้เห็นต่างทางการเมืองกลายเป็นอื่น โดยการตีตราด้วยกฎหมาย การแปะป้ายว่าเป็นพวกชังชาติ ซึ่งนำไปสู่ความขัดแย้งทางการเมืองที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้จบ

โดยแรงบันดาลใจของการออกแบบแก่นเนื้อหาในปีนี้มาจากเทปเพลงยุคหลัง 6 ตุลาฯ ในอัลบั้ม เพลงกวี เพลงชีวิต ของ วิสา คัญทัพ ซึ่งได้ฉายภาพความหวังท่ามกลางสถานการณ์อันสิ้นหวังในห้วงเวลานั้นขึ้นมา และยังได้นำท่อนหนึ่งจากเพลง กำลังใจ ของ วิสา คัญทัพ ที่ร้องว่า “ขุนเขาไม่อาจขวาง สายทางเที่ยงธรรมได้” ซึ่งแต่งขึ้นจากความรู้สึกท้อแท้หลังออกจากเขตป่าเขา แต่ก็กลับมีกำลังใจขึ้นมาเมื่อนึกถึงเพื่อนร่วมอุดมการณ์ เราหวังว่า “กำลังใจ” จะยังคงอยู่ในหัวใจของผู้คน แม้ว่าต้องเผชิญความลำบากยากเข็ญสักเพียงใด นอกจากจะฉายภาพของความเป็นอื่นที่เกิดขึ้นแล้ว การต่อสู้เพื่อสังคมแห่งเสรีภาพและความเท่าเทียมนั้นยังไม่สิ้นสุด เราคงไม่อาจไปสู่การเปลี่ยนแปลงได้หากผู้คนยังคงรู้สึกสิ้นหวังเช่นนี้ โดยตราสัญลักษณ์ 49 ปี 6 ตุลาฯ ได้ดัดแปลงแบบตัวอักษรมาจากประติมานุสรณ์ 6 ตุลาฯ ที่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ นกสีเหลืองด้านล่างมาจากเพลง นกสีเหลือง ของ วินัย อุกฤษณ์ โทนสีที่ใช้ได้รับแรงบันดาลใจมา จากปกเทป เพลงกวี เพลงชีวิต โดยใช้ทั้งสีโทนร้อนและโทนเย็นเพื่อสะท้อนถึงการมีความหวัง ท่ามกลางสถานการณ์อันสิ้นหวังสุดท้ายนี้ เราจะจดจำความโหดร้าย ความรุนแรงของเหตุการณ์สังหารหมู่ในวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ไปพร้อม ๆ กับการต่อสู้อย่างมีความหวัง เพราะเราเชื่อมั่นว่าสักวันความยุติธรรมจะเกิดขึ้น และสามารถสร้าง สังคมที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ได้

“เราเพียงแต่หวังว่าจะได้อยู่ในสังคมที่ทุกคนได้รับการคุ้มครองในสิทธิเสรีภาพ ไม่มีใครต้องถูกจับกุมคุมขังเพียงเพราะออกมาใช้สิทธิเสรีภาพเรียกร้องหาสิ่งที่พวกเขาควรจะได้รับอยู่แล้ว เขาอยากให้เราลืม เราจะจดจำ เขาอยากให้เราหมดหวัง เราจะมีหวัง” น.ส.ฉันทพิชญา เหมนิธิ กล่าว

นายสุเทพ สุริยะมงคล ประธานชมรมโดมรวมใจ  กล่าวว่า คณะผู้จัดงานขอขอบพระคุณผู้บริหารมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เจ้าหน้าที่ทุกภาคส่วน รวมทั้งหน่วยรักษาความปลอดภัยของมหาวิทยาลัยที่ให้การสนับสนุนช่วยเหลือให้คนที่คิดต่าง ยังมีที่ยืนบ้าง คนที่มีความเห็นไม่ตรงใจกับผู้มีอำนาจยังมีที่ยืนและได้แสดงความคิดเห็นให้สังคมข้างนอกได้รับรู้ว่าพวกเขาคิดเช่นไร สำหรับกำหนดการงาน 49 ปี 6 ตุลา 2519 จัดงานวันจันทร์ที่ 6 ตุลาคม 2568 ณ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์