ขอคืน8หมื่น! "ป้าละออง" เกิบถูกคนขนเกลี้ยง "จรูญ" โอดไม่ใช่คนต้นเรื่อง
GH News December 23, 2024 08:10 PM

กรณี “ป้าละออง” กู้เงินมา  8 หมื่นเอาไปลงทุนกับรองเท้ามือสองเพื่อเอามาขาย นำไปกองเอาไว้ที่สาธารณะทุ่งหนองนามน  จ.อุดรธานี โดยเอาผ้าคลุมไว้ก่อน เพื่อเตรียมนำไปขายต่อที่จังหวัดเลย ต่อมามีผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง ได้โพสต์ระบุว่ามีรองเท้ามือสองวางอยู่ ใครไม่มีรองเท้าให้เข้าไปเอาได้ ซึ่งคนทั่วไปอ่านแล้วคิดว่าเป็นรองเท้าแจกฟรี มีชาวบ้านทยอยเข้าไปเอารองเท้าของป้าจนหมดเกลี้ยง

รายการโหนกระแส วันที่ 23 ธ.ค. 67  ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดหมายเลข 33 สัมภาษณ์ ป้าละออง, ทนายแก้ว ดร.มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล, สุรชัย เทพวงศ์ ผู้ใหญ่บ้าน บ้านหัวขัวน้อย หมู่ 7 ต.เมืองเพีย อ.กุดจับ จ.อุดรธานี มาพร้อม ทวีรัตน์ ภรรยา

ผู้ใหญ่บินมาเองเลย เพราะมันวุ่นวายมาก มันเสียชื่อใช่มั้ย?

สุรชัย :   มันดังครับ ก็เสียชื่ออยู่ เพราะว่าชาวบ้านเขาไปเอาของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ด้วยความที่เขาไปเอาโดยไม่เข้าใจว่าเป็นของใคร เข้าใจผิดว่ามีคนเอามาแจก

ป้าอายุเท่าไหร่?

ป้าละออง : 58 ปี เป็นคนอ่างทอง

มีครอบครัวมั้ย?

ป้าละออง : สามีตายแล้ว มีลูก 4 คน แยกกันไปมีครอบครัวกันหมด

ป้าทำอาชีพอะไร?

ป้าละออง : ขายรองเท้า เสื้อกันหนาว แบบที่ใส่นี่แหละ ตัว 39 เองนะ

ถูกมากนะตัว 39 บาท นอกเหนือจากเสื้อขายอะไรอีก?

ป้าละออง : กางเกงยีนส์ขายาว 39 กระเป๋าก็ 39 เสื้อยืด เสื้อทำงาน ทำมาเกือบ 30 ปีแล้ว

ไปเอาของที่ไหน?

ป้าละออง : โรงเกลือ

39 บาท ป้ารับมาเท่าไหร่?

ป้าละออง : ตัวละ 35 ขาย 39 บาท เอากำไรหน่อยเดียว

คุ้มเหรอ?

ป้าละออง : ป้าขายเยอะมาก

เรื่องล่าสุดเกิดอะไรขึ้น?

ป้าละออง : ไปกู้เงินรายวันมา 8 หมื่น ถ้าจำเป็นต้องลงทุนเยอะๆ ถึงกู้ อย่างขายของหน้าโรงหนังเก่า ขายงานทุ่งศรีเมืองที่อุดรฯ ประจำทุกปี งานใหญ่ระดับโลก คนรู้จักเจ๊ดี วันที่ 13 หมดสัญญาเช่าต้องขนของออก ที่เราซื้อมาเตรียมไปขายที่จังหวัดเลย เอาของไปไว้ที่ทุ่งนามน เอาผ้าคลุมอย่างดี เพราะของมันเยอะ 2 คันรถหกล้อ อีกคันกำลังขายอยู่ ทุ่งศรีเมืองยังไม่จบ หลังงานอยู่ได้อีก 7 วัน จะมีชาวบ้านออกมาซื้อเยอะ เขาขี้เกียจมาซื้อในงานเพราะเป็นคนแก่

 กู้รายวัน ดอกเบี้ยเท่าไหร่?

ป้าละออง :   ร้อยละ 20 ต่อเดือนค่ะ

คำว่าสต็อก สต็อกแบบไหน?

ป้าละออง : สต็อกวางไว้ข้างๆ ทุ่งนามน คิดว่าไม่มีใครมาเอา แค่ 6-7 วันเอง

เพื่อรอพาไปเลย ที่ตรงนี้เป็นของใคร?

ป้าละออง : ไม่รู้

มีการไปขออนุญาตก่อนมั้ย?

ป้าละออง : ไม่รู้ เห็นว่ามันอยู่ลึกไม่น่าหาย ถามโชเฟอร์ เขาบอกว่าถ้าหายคงแค่ 9-10 กระสอบ นี่มันเยอะมาก อย่างกับภูเขา

9-10 กระสอบก็เยอะนะ?

ป้าละออง : ไม่เป็นไร กระสอบ 200 เองที่ซื้อมา เขาคละคู่กันมา เราก็ไม่ได้แยก เทขายเลยตามสภาพ ทั้งหมด 350 กระสอบ

ทำไมไม่เอาไปเลย?

ป้าละออง : มันจะมืดแล้ว ที่เก่ายังขายไม่จบยังขายได้อีก 7 วัน ปกติไม่หายหรอก ถ้าไม่มีคนโพสต์ว่าแจกฟรี

ไม่ได้ทำเป็นครั้งแรก ขายแบบนี้มาหลายปีแล้ว เอามาวางพักของที่นี่ แล้วก็ขายไปด้วย เพื่อเอาของลำเลียงไป ทำมานานก็ไม่เคยหาย แต่ครั้งนี้ที่คนมาเอาของไป เพราะมีการโพสต์ลงข้อความว่าให้ฟรี?

ป้าละออง : แล้วฉันเชื่อมั่นคนอีสานไม่เอาของใคร ฉันสัมผัสมาร่วม 10 ปี เคยขายข้างทางก็ไม่มีใครเปิดดูสักคน เขาก็มาซื้อกัน มันไม่แพง มันถูก 3 อย่าง 100

ใครเป็นคนเฝ้า?

ป้าละออง : ไม่มีใครเฝ้า คลุมอย่างดีแล้ว ไปลงทีไรก็ไม่หาย ทีแรกจะไปบางสะพุงเลย แต่มันมืด ห่วงร้าน ร้านไม่มีคนดูแล ชาวบ้านหลั่งไหลไปซื้อเสื้อโค้ช กันหนาว ซื้อรองเท้าตัดอ้อย กำลังขายได้ ก็เลยรีบตัดด่วน เอาของวางไว้ที่นั่นก่อน ก็คิดว่าไม่หาย คนอีสานไม่เอา ถ้าไม่โพสต์ของดิฉันไม่หายหรอก คนอีสานเป็นคนซื่อมาก

พอดีมีคนโพสต์?

ป้าละออง : ใช่ โพสต์ว่าเกิบของใคร ใครไม่มีเกิบ ก็ให้มาเอา 350 กระสอบ หายไปในพริบตา เหมือนไฟไหม้เลย หายหมดเลย

คนไปโพสต์ ไผบ่มีเกิบ มาเอาเด้อครับ สงสัยเจ้าของใส่แล้วเบื่อ พิกัดทุ่งนามน บ้านหัวขัว ตอนนั้นป้าอยู่ในที่เกิดเหตุมั้ย?

ป้าละออง : ไปขายของอยู่ ไม่รู้ว่าของตรงนี้พังทลายไปแล้ว ไปถึงเขาก็รื้อกันเอง เอาไปหมดเลย

ป้าพูดไม่ชัดเป็นอะไร?

ป้าละออง : เป็นอัมพฤกษ์ สมองตีบ ลิ้นพันๆ พูดไม่ค่อยชัด

มีคนโทรมาบอกเราเหรอ?

ป้าละออง : มีคนงานนั่งแพ็กถุง คนอุดรฯ เรียกแม่ บอกว่าแม่รองเท้าที่แม่วางเอาไว้เป็นสต็อก หายไปหมดเลย ดูโพสต์นี่ ฉันก็ตกใจแทบช็อก ตายแล้ว ก็รีบแจ้นไปเลยไปกับลูกน้องสามคน คิดว่าเอาไปนิดหน่อย ปรากฏว่าไม่มีสักคู่ เห็นคนเลือกเหมือนไฟไหม้กรุ่นๆ เลย ก็ถามว่าน้อง ใครให้มาเอา เขาบอกไม่รู้ คนมาเอาตั้งแต่กลางวันหมดแล้ว ตอนนี้เหลือแบบเศษๆ ประมาณ 100 กว่าคู่ ขนใส่ปิ๊กอัพ ซาเล้ง ไม่รู้เอาไปที่ไหนบ้าง ผู้ใหญ่เขาก็ไม่รู้เรื่อง เขามารู้อีกทีตอนเกิดเรื่อง หมู่บ้านไหนก็ไม่รู้ แต่ผู้ใหญ่เก็บเอาไว้ประมาณรถปิ๊กอัพ เรียกลูกบ้านมา ผู้ใหญ่โทรมาบอกว่าพี่ละออง รองเท้าเก็บได้คันรถนึงจะว่าไง  พอดีจะมาออกรายการ ก็บอกว่าไว้บ้านผู้ใหญ่ก่อน ของผู้ใหญ่บ้านได้แค่รถปิ๊กอัพแค่นั้นเอง แกรายงานแจ้งให้รู้

มีคนถ่ายภาพตอนคนไปเลือกรองเท้า?

ป้าละออง : หมื่นคน คิดว่านะ

ไม่ถึงมั้งป้า?

ป้าละออง : ใส่ซาเล้ง ใส่จักรยาน ตรงนั้นเป็นเพิงไม่มีขายของ พอเกิดเรื่องมีคนมาเป็นหมื่น แม่ค้าข้างทางก็มาขายของเลย

เห็นคนเยอะ ตั้งรถขายน้ำเลย?

ป้าละออง : ขายน้ำ ขายของกิน คนเป็นหมื่น

ไม่ถึงมั้ง?

ป้าละออง : ไม่รู้ คนเอาของมาขายเต็มเลย กลายเป็นธุรกิจเต็มเลย ฉันมาก็ไม่เห็นรองเท้ากองนี้แล้ว

ที่เอามาคือสต็อกที่กิ่งแก้ว จะเอาไปขาย?

ป้าละออง : ตอนนี้รองเท้าเวิร์นกับแวน ดังมากที่อุดรฯ

รองเท้าเอามา 6 บาท ขายเท่าไหร่?

ป้าละออง : 39 แต่มันไม่หมดทุกคู่หรอก ถ้าขายหมด คนก็แห่ไปค้าขายรองเท้ากันหมดสิ

ป้ารู้มั้ยใครเอาไปบ้าง?

ป้าละออง : ไม่รู้หรอก

รู้มั้ยใครพิมพ์?

ป้าละออง : ไม่รู้หรอก ก็ได้ผกก.ช่วยตาม เพจเฮียเปี๊ยก ขับรถพาป้าไปตระเวนแจ้งความ มันถึงได้เรื่องแบบนี้ จนรู้ว่าใครเป็นคนโพสต์

ตอนนี้อยากได้อะไร?

ป้าละออง : อยากได้เงินคืนมากกว่า จะได้ใช้หนี้เขา และเอาไปซื้อของมาขายเหมือนเดิม

ประมูลเสื้อตัวนี้มั้ย?

ป้าละออง : เอามั้ยล่ะ มี 7 พันตัว ถ้าเป็นคนรวยจะเอาไปบริจาคผู้ใหญ่ ให้ผู้ใหญ่เอาไปบริจาคลูกบ้าน เพราะตอนนี้อีสานหนาวมากและเย็นด้วย อันนี้อุ่นจริงๆ ลองสิ

เอาง่ายๆ จะขายของให้อีนี่ (หนุ่ม) ให้ซื้อแล้วส่งให้ผู้ใหญ่ไปบริจาค?

ป้าละออง : (หัวเราะ)

เราก็ไม่ธรรมดา?

ป้าละออง : ไม่ใช่ เขาหนาวจริงๆ คนอีสาน

พูดง่ายๆ ขายเสื้อให้อีนี่ 7 พันตัว แล้วส่งไปให้ผู้ใหญ่?

ป้าละออง : มันถูก

7 พันตัว 2.7 แสน?

ป้าละออง : มันจะได้ไม่ต้องค้างปีไปปีหน้า

ตกลงรู้ใช่มั้ยใครเป็นคนโพสต์?

สุรชัย : รู้ครับ แต่ไม่ได้คุยกับเขา เขาเป็นคนที่ชอบโพสต์ตลกๆ ขำๆ เรื่องราวที่ขำๆ คือเขาไม่รู้ว่าเป็นของใคร เขาได้รับข่าวจากคนที่มารื้อ ว่ามีคนเอามาแจก เขาก็เลยโพสต์

ทวีรัตน์ : ตอนออกไป 8 โมง มันกระจายหมดแล้วค่ะ แต่ก่อนหน้านั้นขี่รถผ่านทุกวัน ก็ยังคิดว่ากองอะไรอยู่ตรงนี้ แต่ไม่ได้เอะใจ ก็ขี่ผ่านไปทุกวัน มันกองแบบนี้ มีปิดไว้ ไม่เฉพาะที่คนโพสต์ในกลุ่มเฟซ กลุ่มหมู่บ้าน กลุ่มแอโรบิค เขาก็บอกว่ามาเอารองเท้านะ ประมาณ 8 โมงก็กระจัดกระจายหมดแล้ว กลุ่มผู้นำหมู่บ้านก็ลงเหมือนกัน สภาพที่เราเห็น มันกระจัดกระจายหมดแล้ว บางคนเอาไปเป็นปิ๊กอัพกระสอบก็มี เราก็ไปเลือกกับเขานะคะ (หัวเราะ) บางคู่ก็พังไปแล้ว อันดีๆ เขาคงเอาไปหมดแล้ว ชาวบ้านเขาก็เลือกๆ กันไป

ต้นเรื่องที่โพสต์?

ทวีรัตน์ : แกบอกว่าแกขับรถไปส่งลูก กลับมาเห็นคนเยอะ แกก็เลยโพสต์

จรูญ เป็นคนโพสต์ และพยายามบอกว่ารองเท้าพวกนี้มีคนไปเปิดก่อนหน้านั้นแล้ว เขาถึงค่อยไปโพสต์ เขาไม่ใช่ต้นโพสต์เพื่อชี้ให้คนไปเอา เขาเห็นคนไปรื้อก็เลยไปลง มันเลยเป็นประเด็น เรื่องนี้ป้าต้องการยังไง?

ป้าละออง : ป้าต้องการทุนป้าคืน แค่นั้น 8 หมื่น ไม่เอาเกิน

ขอจากใคร?

ป้าละออง : ยังไม่รู้เลย

ผู้ใหญ่?

สุรชัย : ผมก็จะพยายามรวบรวมจากที่ชาวบ้านเอารองเท้าไป มาคืนคุณป้า ประกาศบอกชาวบ้าน ใครที่เอาไปโดยไม่ได้เจตนาก็ให้เอามาคืน เราไม่ได้มาขโมย เราทราบแต่ว่าเขาเอามาแจก ก็เลยไปเอา

 

 

เรื่องนี้มีคนผิดมั้ย?

ทนายแก้ว : มีแน่นอน และน่าจะหลายคน กรณีรู้แล้วไม่เอามาคืน ยักยอกเต็มๆ ติดคุก 3 ปี ปรับ 6 หมื่น แต่จรูญก็ตอบยาก กรณีที่ไปโพสต์กฎหมายพรบ.คอมพ์ฯ ตั้งอยู่แล้วว่าผู้ใดนำความเท็จเข้าสู่ระบบ มันมีความผิด

ยืนยันยังไงขอ 8 หมื่น?

ป้าละออง : ขอทุนคืน แต่อยากขายเสื้อ 7 พันตัว ค้างสต็อกไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ถึงปีนี้ แต่มันดี ยังไม่ได้เปิดกล่องเลย ปีที่แล้วหนาวแค่เดือนเดียว แต่ปีนี้มันเย็นมากเลยนะ

อยากให้ซื้อเพื่อไปบริจาค?

ป้าละออง : บริจาคผู้ใหญ่คนนี้ก็ได้ หรือผู้ใหญ่ไหนก็ได้

ถามจริงๆ มาเพื่อการนี้?

ป้าละออง : ไม่ใช่ มาเรื่องเกิบ

เรื่องนี้ลูกรู้มั้ย?

ป้าละออง : รู้ ลูกบอกว่าอย่าไปนะแม่ มันดังนะ ก็บอกว่านัดกับโรสไว้แล้ว ยังไงก็ต้องไป ลูกบอกว่าอย่าไปนะ โซเชียลเยอะ กลัวโซเชียลด่าแม่ แม่จะพูดแต่ความจริง เขากลัวเฉยๆ

ลูกช่วยอะไรมั้ยของหาย?

ป้าละออง : ไม่ช่วยหรอก ลูกจะไปช่วยอะไร

คุณจรูญ ธรรมดานิสัยเขาเป็นยังไง?

สุรชัย : ร่าเริงครับ ชอบโพสต์สนุกๆ เป็นจิตอาสา เวลาชาวบ้านมีการมีงานอะไรเขาก็ไปช่วยเหลือตลอด เขาคล้ายๆ กระจายข่าว เขาเป็นกู้ภัย เวลาเห็นอุบัติเหตุที่ไหนก็จะบอกชาวบ้านให้รู้

หลังเกิดเรื่อง เราทำอะไรบ้าง?

สุรชัย : ผมก็รวบรวมที่ชาวบ้านเอาไป จะเอามาคืนป้า อยากบอกป้าว่าสิ่งที่ป้าเข้าใจกับสิ่งที่ผมเห็นในพื้นที่มันไม่เหมือนกัน สิ่งที่ผมเห็นคือ เช้าวันที่ 18 มีผู้ช่วยบอกว่ามีคนไปเตะกระสอบอยากให้ไปดู แต่ไม่มีใครไปดูในคืนนั้น คิดว่าเขาจะรื้อของป้าตั้งแต่คืนนั้นแล้ว พอเช้ามา ชาวบ้านก็เริ่มโพสต์ ไม่ใช่มีแต่จรูญคนเดียว มีหลายคนที่โพสต์ เขาไม่ได้บอกว่ามาเอารองเท้า เขาโพสต์ตรงพื้นที่ว่ามีคนเอามาทิ้ง เพราะมันกระจายหมดแล้ว คนรื้อออกไปหมดแล้ว ผมเลยให้ชาวบ้านใครที่เอาไปเอามาคืน พอเอามาคืน เขาเอามาคืนเป็นถุงเลยครับ แสดงว่าคนที่เอาไป เอาไปเป็นกระสอบ ไม่ได้เหมือนที่จรูญโพสต์ ตอนจรูญโพสต์เป็นรองเท้ากระจาย ไม่มีถุง ไม่มีกระสอบ

ชาวบ้านเอามาคืน เพราะเขาไม่รู้?

ทวีรัตน์ : ปากต่อปากค่ะ

สุรชัย : จรูญโพสต์ช่วงสุดท้ายแล้ว เหลือแต่คู่ที่ไม่มีคนเอาแล้ว

จะยืนยันว่าจรูญไม่ใช่ต้นโพสต์ แล้วต้นเรื่องคือใคร?

สุรชัย : มีชาวบ้านผมนี่แหละ พอผมโพสต์ในกลุ่มไลน์หมู่บ้านบอกให้เอารองเท้ามาคืน มีญาติคนที่เขาไปจริงๆ ไลน์มาบอกว่าคนนี้เป็นคนไปนอนเฝ้าทั้งคืน มันเอามาขายคู่ละ 10 บอก บอกว่าให้คนที่อยากได้มาเอาเลย เขาไม่เอาแล้ว

ต้นเรื่องแกะทีละถุง ขายคู่ละ 10 บาท ตอนหลังมันบอกไม่ขายแล้ว มาเอาฟรีไปเลย ต้นเรื่องคือใคร?

สุรชัย : เป็นลูกบ้านผมนี่แหละ เขาเคยต้องคดียาเสพติดมาโชกโชน ตอนนี้ยังอยู่ในหมู่บ้าน ผมก็ให้ข้อมูลกับจรูญไปให้ตร.ว่าคนนี้คือคนต้นเรื่อง

ป้าเองก็อึดอัดใจ มีเทศบาลมาต่อว่า?

ป้าละออง : ใช่ มาต่อว่า วันที่ของไม่มีแล้ว เขาบอกป้าผิดเอง เอาของไปวาง ทีหลังจะเอาของมาวาง ไปบอกผม วันนั้นงานเลิก ยุ่งวุ่นวายหมด ต้องรีบไปขายเอาเงินไว้ก่อน

เจ้าหน้าที่เทศบาล พยายามบอกว่าทำไมไม่แจ้งเขาก่อน เขาจะได้มาตราประทับมาให้?

ทนายแก้ว : กรณีที่ของหลวง บุคคลทั่วไปไม่มีสิทธิ์เข้าไปจับจอง ตรงนั้นป้าผิดเต็มๆ ป้าอาจโดนเรื่องความสะอาด เอาไปวาง ผิดเต็มๆ แต่คนแรกที่เข้าไปที่ผู้ใหญ่พูด คนนั้นต้องโดนข้อหาลักทรัพย์ เพราะถ้าสังเกตสแลนสีเขียวในการคลุมของ แสดงว่าป้าเขาแสดงความเป็นเจ้าของไว้ชัดเจน คนแรกที่เปิดผ้าใบเขา แล้วเอาไปขายคนนั้นจะโดนข้อหาลักทรัพย์ โทษจำคุก 3 ปี ต้องแยกเป็นเรื่องๆ

มุมนึงพอป้าเอาของไปวาง ป้าไม่รู้ว่าเป็นที่ของใคร ป้าบอกว่าป้ามั่นใจคนอีสานไม่เอาของอยู่แล้ว ไม่มีคนไปเฝ้า เท่าที่ฟังนี่คืออันดับแรก ต่อไปนี้ป้าจะเอาของไปลงที่ไหน ป้าต้องไปถามตร.หรือเทศบาลว่าจะวางของได้มั้ย?

ทนายแก้ว : เจ้าหน้าที่บางครั้งเห็นของไปวาง ตัวเองก็น่าจะเอ๊ะขึ้นมานิดนึง ต้องเอามาล้อมว่าเป็นของใคร ไม่ใช่รู้แล้วปล่อยเฉยก็ไม่ได้ ที่แปลกใจ ทำไมเขาไม่มาประชาสัมพันธ์สอบถาม แล้วปล่อยไว้อย่างนั้น นี่คือจุดนึงที่เจ้าหน้าที่เพิกเฉยไปนิดนึง ส่วนป้าก็จับจองพื้นที่หลวง ว่ากล่าวตักเตือนก็ว่ากันไป แต่คนแรกที่มาเปิดผ้าใบ เอาไปขาย ตรงนั้นโดนข้อหาลักทรัพย์ ส่วนชาวบ้านที่มาเอาไป แน่นอนขาดเจตนา ไม่ผิดข้อหาลักทรัพย์ เพราะตัวเองไม่รู้ แต่ตั้งแต่ที่รู้แล้ว ว่ารองเท้ามีเจ้าของ ตรงนี้ต้องเอามาคืน ถ้าไม่เอามาคืนจะโดนข้อหายักยอกทรัพย์

ทุกอย่างมีเหตุผลหมด ต้องฟังดีๆ คนมาเอาของไปถามว่าผิดมั้ย ผิด ป้าเอาของไปวางไว้ตรงนั้นก็ไม่ถูก เทศบาลเห็นของแล้วเฉย แบบนี้ก็ไม่ควร คุยกับจรูญคนโพสต์ เห็นบอกเครียดมาก?

จรูญ : มีบ้างครับผม ตอนนี้กบดานอยู่ เพราะโซเชียลกระหน่ำเต็มที่มาก

คิดอะไรถึงไปโพสต์ว่าเขาแจกรองเท้าฟรี?

จรูญ : ผมไม่ได้โพสต์ว่าเขาแจกรองเท้าฟรี วันนั้นมีคนทักมาว่าพี่ เขาแจกรองเท้าหรือเปล่า ผมบอกผมไม่รู้ พอดีผมจะออกไปส่งลูกที่โรงเรียนตอน 7 โมงกว่า ก็แว็บดูซะหน่อยแล้วกัน ตอนนั้นกระจัดกระจายหมดแล้ว ถ่ายแป๊บนึงก็แค่นั้นเอง 

จะบอกว่าจรูญไม่ใช่ต้นเรื่อง ที่ทำให้คนไปเอาของ?

จรูญ : ผมไปทีหลัง ไม่รู้จะต้นเรื่องได้ยังไง ผมไปแล้วมันกระจัดกระจายหมดแล้ว

มองว่าจรูญไม่ผิด?

จรูญ : ส่วนมากข้อมูลทุกอย่างอยู่ที่เจ้าหน้าที่ตร. ถ้าท่านตัดสินว่าไงก็เอาตามนั้นเลย ถ้าบอกว่าผิดคงไกล่เกลี่ยกับคุณป้าแหละครับ ซึ่งผมไม่ได้บอกว่าฟรีนะครับ

คุณบอกว่าไผบ่อมีเกิบ มาเอาเด้อครับ ไม่จำเป็นต้องมีคำว่าฟรี?

ทนายแก้ว : ความหมายมันชัดอยู่ในภาษาของมันอยู่แล้ว

พยายามบอกว่าไม่ได้บอกว่าฟรี แต่ในนี้บอกให้ไปเอา เข้าใจว่าคุณไม่ใช่ต้นเรื่อง แต่คุณโพสต์แบบนี้ ก็มีความผิดเหมือนกัน?

ทนายแก้ว : จรูญจะผิดในส่วนที่เหลือจนคู่สุดท้ายที่ไม่มี จรูญมีสิทธิ์ไปต่อสู้ที่ศาลได้ว่าขาดเจตนา จรูญต้องเข้าใจว่าบุคคลใดก็ตาม นำข้อมูลเท็จเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ มันมีโทษ พี่แก้วเข้าใจว่าตั้งแต่เริ่มแรกมันไม่เกี่ยว แต่จะผิดตั้งแต่จรูญโพสต์ในกองที่เหลือจนคู่สุดท้ายครับ

จรูญ : มันไม่หมดนะครับ มันเหลือเยอะ มันมีเพจนึงแคปไปโดยไม่ได้รับอนุญาต เลยเป็นดราม่ากันยกใหญ่เลย

ทนายแก้ว : ใครแชร์ก็ผิดเหมือนกัน กฎหมายพรบ.คอมพ์ บุคคลใดก็ตาม นำความเท็จเข้าสู่ระบบ บุคคลนั้นต้องรับโทษ แต่ผมมองถึงเจตนาของจรูญ เรื่องนี้เจรจากับคุณป้าได้อยู่แล้วครับ

ได้คุยกันหรือยัง?

ป้าละออง : ยังไม่เจอเลย จรูญทำไมไปโพสต์แบบนี้ลูก ไปโพสต์เล่น

จรูญ : ผมไม่มีเจตนานะครับ

ป้าละออง : ถ้าจรูญไม่โพสต์แบบนี้ คนก็คงไม่แห่กันมาเอาหรอกลูก

จรูญ : คนมาเอากันตลอดครับ คนอื่นก็โพสต์เหมือนกัน เพียงแต่ผมเป็นประเด็นเฉยๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวเคลียร์กันที่โรงพัก ผมไม่มีปัญหากับคุณป้าอยู่แล้ว ผมก็ค้าขายเหมือนกัน เข้าใจคนค้าขายดี

ทนายแก้ว : คดีนี้คดีอาญาจรูญอาจไม่เกี่ยวมาก เพราะอาจไม่มีเจตนา แต่คดีแพ่ง มีกฎหมายเรื่องละเมิดไว้ บุคคลใดก็ตาม ประมาทเลินเล่อ ประมาทแบบนี้ จรูญอาจต้องมีส่วนในความรับผิดชอบความเสียหาย ต้องพิสูจน์ว่ารองเท้าหายไปกี่คู่ นี่คือหลักกฎหมาย ใครโพสต์คนนั้นก็ต้องรับผิด แต่เกี่ยวกับจรูญแค่ไหน ก็ต้องไปพิสูจน์กัน

จรูญ : วันนั้นคุณป้ามาหกล้อ

ป้าละออง : มาหกล้อ บรรทุกได้ 350 กระสอบ กระสอบละ 200 บาท ที่เอามาจากโรงเกลือ ค่ารถ 4 พัน ค่าแรง 1,200 ค่าของ 7 หมื่น

จรูญ : เดี๋ยวค่อยคุยกัน ผมมาหลบโซเชียลเฉยๆ

ป้าละออง : ลูกก็บอกว่าแม่ไปบีบเขาไม่ได้หรอก

ในใจจรูญคิดว่ายังไง?

จรูญ : คิดว่าต้องรอเจ้าหน้าที่ตร.อย่างเดียวเลย เพราะทุกอย่างผมให้ตร.หมดแล้วครับ

ทนายแก้ว : ลองเจรจากันดู ทรัพย์สินบางอย่างได้คืนมาแล้วบางส่วน เท่าไหร่

สุรชัย : น่าจะ 20-30 กระสอบนี่แหละครับ ผมก็ไม่ได้นับ มันไม่ใช่เฉพาะบ้านผมที่เอาไป หมู่บ้านอื่นด้วย ตรงนั้นเป็นเส้นทางตลาด ใครๆ ก็ไป

ทนายแก้ว : ต้องเอาต้นเรื่องมาก่อน เพราะเป็นต้นเรื่องที่ทำให้เกิดปัญหานี้

สุรชัย : ผมให้จรูญเอาข้อมูลไปให้ตร.แล้ว

มันเป็นหน้าที่ผู้ใหญ่ ถ้ายืนยันว่าคนมาเปิดถุงแรกเขาติดยา ก็ต้องดำเนินการ เอาข้อมูลนี้ไปเอาตัวมันมา แล้วพาไปสภ. เดี๋ยวผู้ใหญ่จะเสียคนเอาเปล่าๆ เหมือนพอรู้แล้วเรานิ่งเฉย เราจะเสีย ไม่ได้ ผมเป็นห่วง?

ทนายแก้ว : คนแรกไปรื้อผ้าใบเขา ไปรื้อกระสอบ จนเกิดการกระจายของ พอมันไม่ขาย คนอื่นก็เลยมาหยิบกันไป ดังนั้นผู้ใหญ่รู้ว่าใคร ตามรูปที่คุณยายถ่ายไว้ ก็ต้องไปให้ข้อมูลตร.          

เสื้อสวยนะ?

ป้าละออง :   จะเอาไปแจกชาวบ้านก็ได้ ชาวบ้านหนาวจังเลยตอนนี้ ฉันสัมผัสชาวบ้านหนาวจริงๆ หนาวและเย็นด้วย

เรานี่ก็ไม่ธรรมดานะ  ผู้ใหญ่เอาไงต่อไป?

สุรชัย :  เก็บรองเท้ามาคืนป้า เพื่อให้ความสูญเสียเขาน้อยลง

เอาไงป้า?

ป้าละออง : ยังไงก็ได้ ตามใจเขา เขาเป็นถึงผู้ใหญ่ ต้องเชื่อเขา

ทนายแก้ว : ป้าขายที่ไหน

ป้าละออง : ทั่วประเทศอีสาน และภาคใต้ด้วย ที่ไหนขายดี เราก็เรียกรถ 6 ล้อมา

ดัชมิลล์เขาส่งเงินช่วยเหลือป้า 2 หมื่น เอามั้ย?

ป้าละออง : เอา เอาไปต่อทุนเรื่อยๆ

เสื้อจะส่งให้ดัชมิลล์มั้ย?

ป้าละออง :   ไม่มีคนซื้อก็ไม่เป็นไร ค้างไว้ปีหน้า

เขาให้ 2 หมื่นเอาเปล่า?

ป้าละออง : 2 หมื่นต่างหาก เสื้อเอาไว้ขายภาคอีสาน เป็นแม่ค้าทั้งชีวิต คนอีสานไม่เอาของจริงๆ ฉันเคยกองขายไม่มีใครเอา อันนี้ได้ข้อคิดแล้ว ตร.บอกให้ไปฝากโรงพักก็ได้ คนที่เทศบาลบอกไปฝากเขาก็ได้ ทีนี้เรารู้แล้ว ปีหน้าเจอกัน ก่อนจากกันก็กอดกันกับเทศบาล รู้แล้วปีหน้าจะมาฝาก

ปีนี้ขายหมด 7 พันตัว?

ป้าละออง : น่าจะหมด มีคนไปซื้อบริจาคเยอะ เรื่องจริง

 

 

                                                                                                                               

© Copyright @2024 LIDEA. All Rights Reserved.