ในปี 2566 ที่พวกเขาต้องเจอกันอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปหลายปี โดยครีมเตรียมใจไว้แล้วว่าจะต้องเจอกับหนิง ซึ่งเป็นการเจอกันที่ไม่ได้คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นในช่วงนั้น เพราะหนิงเข้าโรงพยาบาลในวันงานแต่งงานของเมย์
เมื่อทั้งสองได้เจอกันในงานแต่งงาน เมย์ได้โทรหาครีมเพื่อตั้งคำถามว่าหนิงไม่มางาน หรือว่าอะไรทำให้หนิงไม่มาถึงที่งาน แต่งานนี้กลับกลายเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ทั้งคู่ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง
คำขอโทษที่ปลดล็อกความสัมพันธ์การที่ทั้งสองกลับมาคุยกันได้สำเร็จ เกิดจากคำพูดที่เรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความหมาย เมื่อครีมตอบรับโทรศัพท์ของหนิง หลังจากที่ไม่ได้คุยกันมานานว่า “รับโทรศัพท์กูได้แล้วหรอ?” คำพูดนี้ทำให้ทั้งสองรู้สึกถึงการปลดล็อกความรู้สึกและสามารถคืนดีกันได้
ทั้งหนิงและครีมต่างแสดงความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกัน พร้อมยืนยันว่าไม่จำเป็นต้องพูดมาก แต่ในใจทั้งคู่ต่างรู้สึกดีใจที่ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง
บทเรียนจากความรักในอดีตในตอนท้าย ครีมได้กล่าวถึงบทเรียนจากความรักในอดีตว่า "รักมันไม่ใช่คำตอบสุดท้าย ความเข้าใจและการเชื่อใจกันต่างหากที่เป็นสิ่งสำคัญ" เธอได้สะท้อนความรู้สึกเกี่ยวกับการแต่งงานในวัยที่เธอยังใช้ความรู้สึกและอารมณ์มากกว่าเหตุผล
การคืนดีกันครั้งนี้ไม่เพียงแค่ทำให้ทั้งสองได้กลับมามีความสัมพันธ์ที่ดี แต่ยังเป็นการเรียนรู้ที่จะยอมรับและเข้าใจซึ่งกันและกันมากยิ่งขึ้นในชีวิตที่ผ่านมาของทั้งคู่
คำทิ้งท้ายจากครีม
ครีมกล่าวทิ้งท้ายว่า
"หนูอยากให้พี่มีความสุข พี่เลิกคิดโทษตัวเองได้แล้ว ทุกๆ อย่างผ่านไปแล้วและหนูเชื่อว่าพี่เข้มแข็งมาก อยากให้พี่มีความสุขในอนาคต"เรื่องราวของครีมและหนิง สะท้อนให้เห็นว่า ความเข้าใจและการยอมรับความผิดพลาดเป็นกุญแจสำคัญในการสร้างความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนและเต็มไปด้วยความสุข แม้จะมีปัญหาหรือความขัดแย้งบ้างในบางช่วงเวลา แต่สุดท้ายความจริงใจและความปรารถนาดีจะทำให้ความสัมพันธ์กลับมาดีได้เสมอ.
