เปิดข้อมูล สั่งไม่ฟ้อง “บอสแซม-บอสมิน” ไม่เข้าข่ายตัวการร่วมทำผิด ตามกฎหมายแชร์ลูกโซ่ หลักฐานสัญญาชัด ต่างจาก “บอสกันต์” ชัดเจน รู้เห็น ก่อตั้ง “ดิไอคอนกรุ๊ป”

8 ม.ค. 68 – จากกรณี นายศักดิ์เกษม นิไทรโยค ผู้ตรวจการอัยการ ในฐานะโฆษกอัยการสูงสุด เปิดเผยว่า ตามที่สำนักงานคดีพิเศษ สำนักงานอัยการสูงสุด เปิดเผยว่า สำนักงานคดีพิเศษได้พิจารณามีคำสั่งฟ้อง “ไม่ฟ้อง” 2 บอสดารา ดิไอคอนกรุ๊ป คือ นายยุรนันท์ ภมรมนตรี หรือบอสแซม และ น.ส.พีชญา วัฒนามนตรี หรือบอสมิน และสั่ง “ฟ้อง” นายกันต์ กันตถาวร หรือบอสกันต์ ตามที่มีการนำเสนอข่าวไปแล้วนั้น

รายงานข่าวแจ้งว่า สาเหตุการสั่งไม่ฟ้อง สำหรับ บอสมิน กับบอสแซม ในข้อกล่าวหา ที่บอสทั้ง 2 คนถูกพนักงานสอบสวนดีเอสไอ ได้แจ้งข้อหา ตัวการร่วมกระทำความผิดนั้น เคยมีการท้วงติงในที่ประชุมร่วมพนักงานสอบสวนดีเอสไอและอัยการ เพราะคำให้การของผู้เกี่ยวข้อง และพยานหลักฐานที่ได้ เชื่อได้ว่า บอสแซม ไม่ได้มีส่วนรู้เห็น ว่ามีการกระทำผิด ตามกฎหมายแชร์ลูกโซ่ เนื่องจากมีหลักฐานการทำสัญญาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับดิไอคอนกรุ๊ป ในเดือนตุลาคม พ.ศ.2566

เช่นเดียวกับ บอสมิน ที่ทำสัญญาว่าจ้างเป็นพรีเซ็นเตอร์ ในเดือนเมษายน พ.ศ.2566 ทว่าบริษัทดิไอคอนกรุ๊ป เริ่มจดทะเบียนก่อตั้งกิจการ ตั้งแต่ปี พ.ศ.2561 อีกทั้งยังไม่มีข้อบ่งชี้หรือพยานหลักฐานอื่น พิสูจน์ได้ว่ามีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับการกระทำผิดเกี่ยวกับตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 ร่วมกันประกอบธุรกิจขายตรงโดยไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งต่างจากกรณีของ บอสกันต์ ที่มีพยานหลักฐานชัดเจนว่ามีส่วนรู้เห็นตั้งแต่ช่วงก่อตั้งบริษัทดิไอคอนกรุ๊ป

สำหรับข้อกล่าวหา นายยุรนันท์ ภมรมนตรี หรือ บอสแซม และ น.ส.พีชญา วัฒนามนตรี หรือ บอสมิน คือ “ร่วมกันฉ้อโกงประชาชน, ร่วมกันโดยทุจริตหรือโดยหลอกลวง นำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่บิดเบือน หรือปลอมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนหรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ประชาชน, ร่วมกันกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน, ร่วมกันประกอบธุรกิจขายตรง ประกอบธุรกิจตลาดแบบตรงดำเนินกิจการในลักษณะที่เป็นการชักชวนให้บุคคลเข้าร่วมเป็นเครือข่ายในการประกอบธุรกิจโดยตกลง ว่าจะให้ผลประโยชน์ตอบแทนจากการหาผู้เข้าร่วมเครือข่ายดังกล่าว

ซึ่งคำนวณจากจำนวนผู้เข้าร่วมเครือข่ายที่เพิ่มขึ้น โดยผ่าฝืนต่อกฎหมาย, ร่วมกันประกอบธุรกิจขายตรงโดยไม่ได้รับอนุญาต” ตามพระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรง พ.ศ.2545 มาตรา 3, 19, 20, 38, 46, 47, 54, พระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรง (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2560 มาตรา 3, 6, 18, 23 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33, 83, 91, 341, 343 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 6) พ.ศ.2526 มาตรา 4 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 26) พ.ศ.2560 มาตรา 4 พระราชกำหนดการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน พ.ศ.2527 มาตรา 3, 4, 5, 9, 11/1, 12, 15

พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมพระราชกำหนดการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน พ.ศ.2534 มาตรา 3 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมพระราชกำหนดการ กู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545 มาตรา 3, 4, 5 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติแห่งกฎหมายที่เกี่ยวกับความรับผิดในทางอาญาของผู้แทนนิติบุคคล พ.ศ.2560 พระราชบัญญัติวาด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 มาตรา 14 พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2560 มาตรา 8