นโยบายซอฟต์พาวเวอร์ มีเป้าหมายหลักเพื่อยกระดับความรู้ ความสามารถ และความคิดสร้างสรรค์ของคนไทยให้เกิดมูลค่า สามารถสร้างอำนาจต่อรองในระดับนานาชาติ ด้วยการดึงดูดทางวัฒนธรมและภูมิปัญญา เป็นการสร้างภาพลักษณ์ของชาติ (National Branding) ให้ทั่วโลกจดจำ

ซึ่งตัวชี้วัดซอฟต์พาวเวอร์ที่โดดเด่นของประเทศไทย คือ ธุรกิจและการค้า (Business and Trade) วัฒนธรรมและมรดก (Culture and Heritage) รวมถึง ผู้คนและค่านิยม (People and Values)

“อุตสาหกรรมกีฬา” เป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมเป้าหมายซอฟต์พาวเวอร์ของรัฐบาล ซึ่งจะโฟกัสเรื่องการยกระดับ “มวยไทยและฟุตบอลไทย” ไปสู่เวทีโลก

โดยดึงอีเวนต์กีฬาระดับโลกมาไว้ที่ประเทศไทย อย่างไรก็ตาม ภาคเอกชนเองก็สามารถผนึกกำลังในการสร้างความเข้มแข็ง ด้วยการสร้างคุณค่าผ่านแบรนด์สินค้าและบริการด้านกีฬา ที่สามารถสะท้อนอัตลักษณ์ของชาติได้เช่นกัน

การสร้างซอฟต์พาวเวอร์นั้น ต้องมาจากรากฐานบางอย่างที่เป็นตัวตนอย่างชัดเจน

โดยการให้ความสำคัญกับการใช้อิทธิพลทางวัฒนธรรม ค่านิยม รวมถึงนโยบายรัฐ และต้องมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องผ่านรูปแบบต่าง ๆ

เริ่มต้นจากการสร้างคุณค่าในท้องถิ่น แล้วขับเคลื่อนภายในประเทศ ผ่านค่านิยมทางการเมือง จากนั้นก็ใช้นโยบายต่างประเทศในการสร้างความน่าเชื่อถือและความร่วมมือในระดับนานาชาติ

เพื่อส่งเสริมภาพลักษณ์และชื่อเสียงของประเทศ ทั้งยังสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจและการค้าให้เติบโตแบบยั่งยืนได้

ซึ่งแนวทางที่เหมาะสมคือ การสร้างคุณค่าจากตัวตนและรากเหง้าของตนเอง ภายใต้แนวคิดท้องถิ่นนิยม (Localism) ที่จะเป็นการสร้างความโดดเด่นจากต้นทุนที่มี และสามารถพัฒนาได้มั่นคงถึงอนาคต

แนวคิดท้องถิ่นนิยม (Localism) เป็นแนวคิดต้านทานกระแสโลกาภิวัตน์ (Globalization) โดยเป็นการเน้นย้ำความผูกพันระหว่างมนุษย์กับชุมชน วัฒนธรรม ประเพณี ค่านิยม

ซึ่งเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงรากที่มีอยู่ในตัวเอง การสื่อสารด้วยการใช้แนวคิดท้องถิ่นนิยมจะสามารถสร้างการมีส่วนร่วมทางสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพราะได้เริ่มต้นจากท้องถิ่นและยกระดับสู่สากล (From Local to Global)

โดยให้ความสำคัญกับความเป็นชุมชน (Community) และรากเหง้าความเป็นมาของตนเอง (History) ด้วยการใช้วิธีเล่าเรื่อง ในฐานะวาทกรรมเล็ก ๆ (Small Narrative) ที่เป็นการสร้างความโดดเด่นผ่านเรื่องราวในท้องถิ่น

การสร้างแบรนด์กีฬาด้วยแนวคิดท้องถิ่นนิยมจึงเป็นการให้ความสำคัญกับการเชื่อมโยงแบรนด์เข้ากับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมท้องถิ่นเป็นการสร้างความรู้สึก เพื่อความเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน

เราสามารถใช้กลยุทธ์ 4 ประการนี้มาปรับใช้ได้ คือ

1.การใช้เรื่องราวและสัญลักษณ์ท้องถิ่น เช่น การออกแบบตราสินค้าที่สะท้อนถึงอัตลักษณ์ท้องถิ่น รวมไปถึงการออกแบบผลิตภัณฑ์และเครื่องแต่งกาย การสร้างแคมเปญโฆษณาที่นำเสนอเรื่องราวของนักกีฬา สถานที่ท่องเที่ยวและชุมชน

2.การสร้างกิจกรรมและประสบการณ์ร่วมกับชุมชน เช่น การจัดกิจกรรมกีฬาและการท่องเที่ยวในท้องถิ่น การสนับสนุนโครงการพัฒนาเยาวชนและกีฬาในชุมชน

3.การใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อสร้างการมีส่วนร่วม เช่น การสร้างเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับท้องถิ่น การสร้างปฏิสัมพันธ์กับแฟน ๆ ในชุมชน

และ 4.การสื่อสารผ่านการตลาดและความร่วมมือ โดยการสร้างความร่วมมือระหว่างแบรนด์ท้องถิ่นกับแบรนด์ระดับชาติหรือนานาชาติ การออกแบบแคมเปญที่นำเสนอความเป็นไทยท้องถิ่นแต่ดึงดูดความสนใจระดับโลก รวมทั้งเชื่อมโยงการสื่อสารแบรนด์กับยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวระดับประเทศ

อุตสาหกรรมกีฬาในปัจจุบันถือเป็นธุรกิจที่มีมูลค่ามหาศาล การสื่อสารแบรนด์ที่ดีจะช่วยสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันและสร้างความสำเร็จได้

ทั้งสามารถสร้างการรับรู้และจดจำ จนเกิดภาพลักษณ์ที่ดี สร้างความภักดีและความผูกพันกับกลุ่มเป้าหมาย

การสร้างแบรนด์กีฬาด้วยแนวคิดท้องถิ่นนิยมจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาอุตสาหกรรมกีฬา และจะมีบทบาทสำคัญมาก ภายใต้ยุทธศาสตร์การส่งเสริมซอฟต์พาวเวอร์ด้านกีฬาของไทย ซึ่งต้องทำอย่างจริงใจและจริงจัง