200 ผู้ประกอบการเหงา ออกบูธขายของ พารากอน แต่ วธ. แม่งานไร้การโปรโมท ไม่มีพิธีกร คนเงียบเป็นป่าช้า มาเปิดงานถ่ายรูปเสร็จกลับ

18 เม.ย. 68 – ผู้ใช้เฟซบุ๊ก วันดี สันติวุฒิเมธี ได้โพสต์ข้อความตั้งคำถาม ถึงความจริงใจของกระทรวงวัฒนธรรม ในฐานะเจ้าภาพผู้จัดงาน “มหกรรมอุตสาหกรรมสร้างสรรค์สู่สากลและการเจรจาธุรกิจ” ภายใต้โครงการนโยบาย “หนึ่งครอบครัว หนึ่งพลังสร้างสรรค์” วันที่ 18-22 เม.ย. ที่พารากอนฮอลล์ ชั้น 5

ผู้โพสต์ระบุว่า วันนี้เป็นวันเปิดงานวันแรก ในพิธีเปิดมีปลัดกระทรวงวัฒนธรรมมาเปิดงาน มีช่างภาพมาถ่ายรูป มีผู้คนมาร่วมงานเยอะที่สุดในช่วงเวลานั้นแค่แวบเดียว หลังจากนั้นที่นี่ก็เงียบราวกับป่าช้า ทั้ง ๆ ที่ผู้คนเดินห้างด้านล่างกันขวักไขว่

ผู้ประกอบการ 200 ครอบครัว ตั้งใจกันมาจากทั่วประเทศ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีที่พักและค่าเดินทางให้ แต่ทุกคนหวังว่าการมาออกบูธพารากอน จะมีโอกาสได้ต่อยอดทางธุรกิจเหมือนกับที่เจ้าภาพบอกว่าเป้าหมายงานนีัเพื่อ Business Matching

หนึ่งวันผ่านไป…

ผู้ประกอบการต่างสงสัยว่า ทำไมถึงไม่มีใครเดินขึ้นมาข้างบน เจ้าภาพได้ทำการโปรโมทมากแค่ไหนเพื่อให้คนมางาน คนจัดงานมีอะไรเป็นแรงจูงใจให้คนข้างล่างเดินขึ้นมาเที่ยวชมงานบ้างไหม

ผู้ประกอบการส่วนใหญ่ตั้งใจนำผลิตภัณฑ์ของตนเองมาจัดแสดงและขายสินค้า ผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่น่าสนใจ และควรได้รับการโปรโมทออกไปให้คนที่มาเดินห้างขึ้นมาเที่ยวชมงาน แต่คนจัดงานก็ไม่มีกิจกรรมใด ๆ ที่สร้างแรงจูงใจให้คนขึ้นมาร่วมงาน พิธีกรก็หายเงียบ เวทีก็ไม่มีผู้ชม

บูธที่นำนักศึกษาต่างชาติมาแสดงพูดด้วยความเศร้าว่า น้อง ๆ ชาวต่างชาติเตรียมงานแสดงตื่นแต่เช้า แต่พอขึ้นเวทีไม่มีใครชม มันน่าเศร้าไหม ยิ่งงบประมาณในการจัดงานครั้งนี้ ตั้งแต่เริ่มประชุม 2,400 คน ค่าเช่าโรงแรม ค่าเดินทาง ค่าจัดงานต่าง ๆ ก่อนที่จะมาถึงงานวันนี้หมดไปมูลค่ามหาศาล ถามว่าใช้งบประมาณคุ้มค่าไหม ดูจากการจัดงาน 1 วันผ่านไป ช่างน่าเศร้าเหลือเกิน

เราเชื่อว่า soft power ไทยมีดี ลองดูภาพตัวอย่างของผู้ประกอบการที่เตรียมมางานนี้สิ ทุกคนตั้งใจมาก แต่ทำไมเจ้าภาพถึงไม่ได้ประชาสัมพันธ์ให้คุ้มค่ากับงบประมาณที่ได้ใช้ในโครงการนี้ไป ถ้า soft power ไทยจะไปไม่ได้ไกล คงไม่ใช่เพราะศักยภาพคนไทยน้อยกว่าชาติอื่น แต่เพราะภาครัฐไทยใช้งบประมาณไม่ถูกทางหรือเปล่านะ

โพสต์นี้ขอเป็นตัวแทนหมู่บ้าน ในฐานะคนที่ตั้งใจนำเสนอสินค้าคนพิการให้โลกรู้ อยากชวนคนที่ได้อ่านโพสต์นี้มาเดินงานนี้นะคะเพราะว่าคนที่มางานเขาตั้งใจกันมากแต่คนที่จัดงานเค้าตั้งใจแค่ไหน ?

สงสารผู้ประกอบการในงานนี้มากเลยค่ะ รวมทั้งตัวเอง V Craft Thailand ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์งานฝีมือผู้พิการทางสายตาด้วย