உலகின் பொருளாதாரத்தில் வளர்ந்த நாடுகள் சில, குறைந்து வரும் மக்கள்தொகை குறித்து கவலை கொண்டுள்ளன. சீனா, ஜப்பான், தென் கொரியா, ரஷ்யா, ஜெர்மனி உள்ளிட்ட பல நாடுகள் குறைந்து வரும் மக்கள்தொகையுடன் போராடி வருகின்றன. அவற்றை அதிகரிப்பதற்கான அனைத்து முயற்சிகளும் போதுமானதாக இல்லை என்பது நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. மக்கள்தொகை அதிகரிப்பின் ஆபத்துகளைப் பற்றிச் சொல்ல உலக மக்கள்தொகை தினம் 1990 இல் தொடங்கப்பட்டது, ஆனால் இப்போது பெரும்பாலான நாடுகளில் நிலைமை நேர்மாறாக உள்ளது. மக்கள்தொகையை அதிகரிக்கும் போராட்டத்தில் நாடுகள் சிக்கலில் உள்ளன.

மக்கள்தொகையை அதிகரிக்க அரசாங்கம் அவர்களை ஊக்குவிக்கிறது. வரி விலக்குகள் வழங்கப்படுகின்றன. புலம்பெயர்ந்தோர் ஊக்குவிக்கப்படுகிறார்கள். இப்போது சீனா, ரஷ்யா, ஜெர்மனி, ஜப்பான் போன்ற பல நாடுகள் மக்கள்தொகையை அதிகரிப்பதில் ஏன் தீவிரமாக உள்ளன என்ற கேள்வி எழுகிறது. குறைந்து வரும் மக்கள்தொகை புள்ளிவிவரங்கள் அந்த நாடுகளின் அரசாங்கங்களை ஏன் பயமுறுத்துகின்றன? உலக மக்கள்தொகை தினத்தை முன்னிட்டு இந்தக் கேள்விகளுக்கான பதில்க தெரிந்து கொள்வோம்

Also Read : பாலின ஒடுக்குமுறை.. இரண்டு தாலிபான் தலைவர்களுக்கு எதிராக கைது வாரண்ட்..

மக்கள்தொகை குறைவதற்கு எந்த ஒரு பெரிய காரணமும் இல்லை. விலையுயர்ந்த வாழ்க்கை முறையை சமாளிக்கவும், அதிகரித்து வரும் பணவீக்கம், குழந்தைகளின் செலவுகளை சமாளிக்க பெண்கள் தொழில் மீது நாட்டம் கொள்வது, திருமணம் தாமதமாகும்போது வேலையில் கவனம் செலுத்துவது போன்றவை இதற்குக் காரணங்கள். இது தவிர, குறைவான குழந்தைகளைப் பெற்று குழந்தைகளுக்கு சிறந்த கல்வியை வழங்குவதற்கான முயற்சி, வேலை அழுத்தம் ஆகியவை மக்கள்தொகையைக் குறைத்துள்ளன.

இது மட்டுமல்லாமல், பல நாடுகளில், ஒன்று அல்லது அதிகபட்சம் இரண்டு குழந்தைகள் என்ற கொள்கை மற்றும் இளைஞர்கள் வெளிநாடுகளுக்கு இடம்பெயர்வதும் இதற்குக் காரணமாக அமைந்தது. சீனா போன்ற ஒரு நாட்டில், ஒரு தசாப்த காலமாக ஒற்றைக் குழந்தைக் கொள்கையும் மக்கள்தொகையைக் குறைத்துள்ளது. குழந்தைகளின் பிறப்பு விகிதத்தில் ஏற்பட்ட மிகப்பெரிய சரிவு மற்றும் ஜப்பானில் முதியோர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்ததன் காரணமாக, இது முதியோர்களின் நாடு என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Also Read : 2030க்குள் தண்ணீர் இல்லாத நகரமாக மாறும் காபூல்? காரணம் என்ன?

சீனா மற்றும் ஜப்பானைத் தவிர, தென் கொரியா, இத்தாலி, ஜெர்மனி, ரஷ்யா, ஸ்பெயின், போர்ச்சுகல் மற்றும் ஹங்கேரி ஆகிய நாடுகளிலும் இத்தகைய நிலைமைகள் உள்ளன. இன்று, சீனா மற்றும் ரஷ்யா போன்ற நாடுகள் அதிக மக்கள்தொகை கொண்ட நாடுகளில் ஒன்றாக இருக்கலாம், ஆனால் பிறப்பு விகிதம் குறைவதால் ஏற்படும் ஆபத்துகளை இந்த நாடுகள் நன்கு அறிந்திருக்கின்றன.

முதியோர் மக்கள் தொகையின் சுமை: ஒரு நாட்டில் பிறப்பு விகிதம் குறையும் போது, ​​முதியோர் மக்கள் தொகை அதிகரிக்கத் தொடங்குகிறது. இதன் விளைவாக, அவர்களின் ஓய்வூதியம், சுகாதார சேவைகள் மற்றும் பராமரிப்புக்காக அரசாங்கத்தின் மீது சுமை அதிகரிக்கிறது. இது நாட்டின் பொருளாதாரச் சுமையை அதிகரிக்கிறது. ஜப்பானில், அவர்களின் பராமரிப்புக்காக ரோபோக்கள் கூட பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

உழைக்கும் மக்களின் பற்றாக்குறை: அதிகமான இளைஞர்கள் என்றால் அதிகமான உழைக்கும் மக்கள் என்று பொருள். பிறப்பு விகிதம் குறைவதால், அத்தகைய இளைஞர்களின் எண்ணிக்கை குறைகிறது. இதன் விளைவாக, நாட்டில் உழைக்கும் மக்களின் பற்றாக்குறை உள்ளது. நாட்டின் உற்பத்தித்திறன் குறைகிறது. நிறுவனங்களுக்கு தொழிலாளர்கள் கிடைப்பதில்லை. இதன் விளைவாக, பொருளாதாரம் நேரடியாக பாதிக்கப்படுகிறது.

வரி குறைவாக இருந்தால் அரசாங்கத்தின் வருமானமும் குறைகிறது: மக்கள் தொகை குறைவது எந்த காரணமும் இல்லாமல் நாடுகளைத் தொந்தரவு செய்யவில்லை. குறிப்பாக இளைஞர்களின் எண்ணிக்கை குறையும் போது, ​​அந்த நாட்டில் எதற்கும் தேவை குறைகிறது. அதாவது அது வணிகத்தில் நேரடி தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. வரி செலுத்துவோரின் எண்ணிக்கை குறைகிறது. இதன் விளைவாக, அரசாங்கத்தின் வருமானமும் குறைகிறது.

அதிகரிக்கும் செலவுகள்: மக்கள் தொகை பற்றாக்குறை ஏற்பட்டால், பிற நாடுகளிலிருந்து தொழிலாளர்களை அழைக்க வேண்டியிருக்கும். அவர்கள் பெறும் வருமானம் அந்த நாட்டில் செலவிடப்படாமல், அவர்களின் நாட்டிற்குச் செல்கிறது. அரசாங்கத்தின் வருமானம் குறைகிறது மற்றும் நாட்டின் மீதான செலவு அதிகரிக்கிறது. இது பொருளாதாரத்தின் வேகத்தைக் குறைக்கிறது.