न्याहारी हे त्या दिवसाचे सर्वात अनोखे जेवण आहे कारण ते दीर्घ उपवासानंतर सेवन केले जाते. (म्हणूनच “ब्रेक” “फास्ट. जागे झाल्यानंतर योग्य? पोस्ट-कॉफी? जरा थांबा?
या प्रश्नाचे खरे उत्तर म्हणजे प्रत्येकाच्या गरजा अद्वितीय आहेत. मधुमेह व्यवस्थापित करण्याचा विचार केला जातो तेव्हा वैयक्तिकरण खोलवर चालते कारण आपल्या प्री-जेवणाच्या रक्तातील साखर, हार्मोन्स, औषधोपचार आणि शेड्यूलसह सर्व काही आपल्या आवडीनुसार खेळतात. थोडक्यात: आपल्यासाठी काय कार्य करते हे कदाचित दुसर्‍यासाठी कार्य करू शकत नाही.
या चर्चेत सखोलतेसाठी आम्ही मधुमेहाची काळजी आणि शिक्षण तज्ञ (सीडीसीई) न्याहारीच्या वेळेस, जेवणाची रचना आणि न्याहारीसाठी केव्हा आणि काय खातात यावर परिणाम होऊ शकतो या घटकांविषयी विचारले. आपला नाश्ता योग्य प्रकारे कसा करावा याबद्दल येथे आणखी काही आहे.
जेव्हा मधुमेहाचा विचार केला जातो तेव्हा आपल्याला स्वत: ला प्रथम ठेवण्याची आवश्यकता आहे कारण आपला उपवास मोडण्याचा कोणताही योग्य किंवा चुकीचा मार्ग नाही. महत्त्वाचे म्हणजे आपल्यासाठी कार्य करणारा नमुना आपल्याला सापडतो.
“मी नाश्ता खाण्यासाठी विशिष्ट वेळेची शिफारस करत नाही कारण सर्वोत्तम वेळ खूप वैयक्तिकृत आहे आणि प्रत्येक व्यक्तीसाठी वेगळा आहे,” मेरी लेशनेर, आरएन, सीडीसीईएसजो 25 वर्षांहून अधिक काळ टाइप 1 मधुमेहासह जगला आहे. ती म्हणाली, “माझ्यासाठी वैयक्तिकरित्या, मी भुकेलेला आहे की नाही आणि माझ्या रक्तातील ग्लूकोजची पातळी काय आहे यावर आधारित मी नाश्ता खातो. मला भूक नसल्यास मी नाश्ता खाण्यास भाग पाडत नाही.”
लॉरेन प्लंकेट, आरडीएन, सीडीसीईजो टाइप 1 मधुमेहासह राहतो, ब्लँकेटच्या शिफारशी न देण्यास सहमत आहे कारण असे बरेच घटक आहेत जे आपल्या पातळीवर परिणाम करू शकतात. “शारिरीक घटकांमुळे पहाटे रक्तातील ग्लुकोज विशेषतः प्रतिक्रियाशील असू शकते. हार्मोन्स, पोषण, तणाव आणि व्यायामामुळे याचा सतत परिणाम होतो आणि हा प्रभाव वैयक्तिकरित्या बदलतो आणि बर्‍याचदा अप्रत्याशित असतो,” ती स्पष्ट करते.
या घटकांना विचारात घेण्यास मदत करण्यासाठी, आपल्या रक्तातील साखरेची अनेकदा चाचणी घ्या. स्मिथसन म्हणतात, “माझ्या एका उत्तम रणनीतीपैकी एक म्हणजे खाण्यापूर्वी आपल्या रक्तातील ग्लुकोजची पातळी तपासणे आणि दोन तासांनंतर आपल्या नाश्त्याची योजना चांगली कार्य करते की नाही हे जाणून घेण्यास सक्षम असणे,” स्मिथसन म्हणतात. आपल्या रक्तातील साखर ध्येयापेक्षा जास्त असल्याचे आपल्या लक्षात आले तर आपल्याला आपल्या न्याहारीच्या जेवणात, व्यायामाची पथ्ये किंवा औषधे बदलण्याची आवश्यकता असू शकते, असे ती म्हणते. उदाहरणार्थ, जेवणानंतर चालणे हे आपल्या रक्तातील ग्लूकोजची पातळी व्यवस्थापित करण्यात मदत करण्यासाठी एक शक्तिशाली साधन आहे. जर आपल्या नाश्त्याने रक्तातील साखरेमध्ये अनपेक्षितपणे वाढ केली तर आपण आपल्या नित्यकर्मात समावेश करू शकता.
आपण आपल्या आरोग्यासाठी न्याहारीसाठी काय खातो. हे चयापचयात भूमिका बजावते, टिकाऊ ऊर्जा प्रदान करते आणि आपल्या कल्याणासाठी महत्त्वपूर्ण पोषकद्रव्ये देते. याव्यतिरिक्त, न्याहारी तीव्र जळजळ आणि त्याच्याबरोबर जाणा the ्या रोगाच्या जोखमीपासून संरक्षणात्मक असू शकते.
“या म्हणण्यामागील अनेक सत्य आहेत, 'आपला दिवस नाश्त्यापासून सुरू करा,' ' टोबी स्मिथसन, एमएस, आरडीएन, सीडीसीईजो पाच दशकांहून अधिक काळ मधुमेह व्यवस्थापित करीत आहे. “न्याहारी सेवन केल्याने दिवसभर ग्लूकोजच्या पातळीत वाढ करून रक्तातील साखर व्यवस्थापित करण्यास मदत होते, [which] आमच्या कार्बोहायड्रेट्सचे सेवन दिवसभर पसरण्यास अनुमती देते, पोषण मिळविण्याची संधी देते (आमचे सर्व पोषण दोन जेवणात पिळणे कठीण आहे) आणि दुपारच्या जेवणाच्या वेळेपर्यंत आम्हाला फुलर वाटण्यास मदत करते, ”ती सांगते.
न्याहारीचा अर्थ रस, अंडी, खारवून वाळवलेले डुकराचे मांस किंवा तृणधान्ये आणि दूध नाही, असे प्लंकेट म्हणतात. ती म्हणाली, “सोयाबीनचे, भाज्या, फळ आणि हिरव्या भाज्या खाल्ले जाऊ शकतात आणि संपूर्ण वनस्पती पदार्थांचे नियमित सेवन दीर्घकालीन इन्सुलिन संवेदनशीलतेस कारणीभूत ठरते,” ती म्हणते. या प्रकारचे संपूर्ण वनस्पती पदार्थ संतृप्त चरबीमध्ये कमी असतात आणि फायबरमध्ये समृद्ध असतात. फायबर आम्हाला पूर्ण ठेवण्यास मदत करू शकते, आतड्याच्या आरोग्यास योगदान देते आणि रक्तातील साखर नियंत्रित करते.
न्याहारीसह जेवणाची योजना आखत असताना, स्मिथसन अमेरिकन डायबेटिस असोसिएशनच्या मधुमेह प्लेट पद्धतीचा वापर करते. अर्धा प्लेट नॉन-स्टार्ची भाज्या भरलेली आहे, एक चतुर्थांश पातळ प्रथिने आहे आणि एक चतुर्थांश एक दर्जेदार कार्बोहायड्रेट आहे. ““निरोगी नाश्ता तयार करणे रक्तातील ग्लूकोज स्थिर ठेवण्यासाठी दुबळे प्रथिने आणि दर्जेदार कार्बोहायड्रेटचा स्रोत एकत्र करून फिरते,” ती म्हणते.
याव्यतिरिक्त, स्मिथसन म्हणतात की ती प्रथिने पावडर आणि बेल मिरपूड आणि कांदेने भरलेल्या अंडी पांढर्‍या लपेटून उच्च फायबर ओटचे जाडे भरडे पीठ खात आहे. हे असे पदार्थ आहेत जे ती पसंत करतात आणि तिच्या शरीराचे पोषण करतात. ती तिच्या रक्तातील ग्लूकोज आणि क्रियाकलाप पातळीवर आधारित समायोजन करते.
आपल्यासाठी कोणते पदार्थ कार्य करतात हे जाणून घेणे ऊर्जा राखण्यासाठी आणि रक्तातील ग्लुकोजची पातळी व्यवस्थापित करण्यासाठी फायदेशीर आहे. वैकल्पिकरित्या, कोणते पदार्थ आपल्यासाठी चांगले कार्य करत नाहीत हे जाणून घेणे तितकेच महत्वाचे असू शकते.
उदाहरणार्थ, लेकनेर यांनी असे नमूद केले आहे की तिच्या रक्तातील साखरे अधिक द्रुतगतीने वाढतात (आणि तिची भूक समाधानी नाही) जर ती टोस्टवर पसरलेल्या नट बटरच्या तुलनेत दुधाने तृणधान्ये खात असेल तर.
जर आपल्याला मधुमेह असेल तर नाश्ता खाण्याची उत्तम वेळ विविध घटकांवर अवलंबून असेल. मधुमेहासह राहणारे व्यावसायिक असे म्हणतात की त्यांनी खाल्ल्याचा वेळ आणि प्रकार त्यांच्या रक्तातील साखर म्हणजे काय, जर ते व्यायाम करत असतील तर ते मूडमध्ये काय आहेत यावर अवलंबून असतात. सर्वोत्तम वेळ कधी आहे हे ठरविताना या सर्व गोष्टी आपण विचारात घेऊ शकता आपण नाश्ता खाण्यासाठी.
फायबर आणि प्रोटीनमध्ये जास्त असलेले पदार्थ आपल्या पौष्टिक गरजा भागविताना आपली भूक आणि रक्तातील साखर व्यवस्थापित करण्यास मदत करू शकतात. फळे, भाज्या, संपूर्ण धान्य, पातळ प्रथिने आणि शेंगा यासारखे पदार्थ निवडणे ही एक चांगली जागा असू शकते. वैयक्तिकृत पोषण माहितीसाठी, नोंदणीकृत आहारतज्ञ किंवा प्रमाणित मधुमेह काळजी आणि शिक्षण तज्ञापर्यंत पोहोचू.
