यूरोजेनिटल स्किस्टोसोमियासिससाठी जबाबदार स्किस्टोसोमा हेमॅटोबियम रोग जगभरात 110 दशलक्षाहून अधिक लोकांवर परिणाम करते, मुख्यत: ज्या भागात स्वच्छ पाणी आणि स्वच्छतेपर्यंत मर्यादित प्रवेश आहे. जरी मूत्राशय कर्करोगाच्या भूमिकेसाठी त्याची भूमिका सर्वज्ञात आहे, परंतु अनुवांशिक स्तरावर गर्भाशय ग्रीवावर परिणाम करण्याची त्याची क्षमता अद्याप मोठ्या प्रमाणात आढळली नाही.
टांझानियामधील 39 महिलांच्या गर्भाशयाच्या ग्रीवाच्या ऊतकांचा अभ्यास संशोधकांनी केला, एसके महिलांनी हेमेटोबियम (एन = 20) ने संक्रमित केलेल्या अज्ञात महिलांशी (एन = 19) ची तुलना केली. संक्रमित सहभागींना अँटीपरक्रिटिक औषध प्रोजेक्टिव्ह दिल्यानंतर, त्यांना आरएनए अनुक्रमांचा वापर करून 4 ते 12 महिन्यांच्या कालावधीत जनुक क्रियाकलापातील बदल आढळला.
परिणाम धक्कादायक होते: संक्रमित आणि संसर्गजन्य महिलांमधील महत्त्वपूर्ण फरक दर्शविणारे, संसर्ग झालेल्या स्त्रियांमध्ये 23 जीन्समध्ये बदल झाला -उपचारानंतर आणि उपचारानंतर आणि कधीही संक्रमित व्यक्तींमध्ये 29 जनुकांमध्ये फरक दर्शविला गेला नाही.
यापैकी बर्‍याच जीन्स कर्करोगाशी संबंधित प्रक्रियेत थेट गुंतलेली आहेत.
सर्वाधिक प्रभावित जीन्स हे होतेः बीएलके प्रोटो-ओन्झिन, जे पेशींच्या वाढीस नियंत्रित करते आणि सक्रिय असताना ट्यूमरच्या वाढीस प्रोत्साहन देऊ शकते; लाँग इंटरग्रंट नॉन-प्रोटीन कोडिंग आरएनए 2084, जे खराब कर्करोगाच्या निदानाशी संबंधित एक मार्कर आहे; ट्रायकोकोहेलिन, जे काही कर्करोगात असामान्य केराटीन निर्मितीशी संबंधित आहे; टीसीएल 1 एकेटी कोक्टर ए, जो रक्ताच्या कर्करोगात सामील असलेल्या सेल अस्तित्वाचा एक ज्ञात प्रवर्तक आहे.
त्याहूनही अधिक चिंताजनक गोष्ट अशी आहे की उपचारांच्या नमुन्यांनंतर जळजळ, अँजिओजेनिस आणि ऊतकांच्या व्यत्ययांशी संबंधित जैविक मार्गांमध्ये वाढती क्रियाकलाप आढळला आहे, ज्यामुळे गर्भाशय ग्रीवाच्या स्ट्रक्चरल सुरक्षेवर परिणाम होऊ शकतो आणि मानवी पेपिलोमाव्हायरस (एचपीव्ही) ची संवेदनशीलता वाढू शकते, जे गर्भाशयाच्या ग्रीवाच्या कर्करोगाचे मुख्य कारण आहे.
अभ्यासाचे मुख्य लेखक डॉ. अण्णा मारिया मार्टेल्समन म्हणाले, “संसर्ग सुचवितो की संक्रमणामुळे आण्विक बदल होऊ शकतात, ज्यामुळे गर्भाशय ग्रीवामध्ये कर्करोगाच्या प्रक्रियेबद्दल अधिक संवेदनशील बनते, विशेषत: उपचारानंतर.”
त्याने क्लॅडिन आणि घट्ट जंक्शन प्रोटीनच्या अप्रत्याशित खालच्या दिशेने पाहिले, जे गर्भाशय ग्रीवाच्या थराची अखंडता टिकवून ठेवण्यास मदत करते.
त्यांनी चेतावणी दिली की त्यांच्यात घट झाल्यामुळे एचपीव्ही. गर्भाशय ग्रीवाच्या पेशींच्या ग्रीवाच्या पेशींमध्ये उघडू शकतात आणि पसरण्याचा मार्ग राहू शकतो.
डॉ. मार्टेल्समॅन म्हणाले, “ज्या स्त्रियांना रोग प्राप्त झाले आहेत त्यांना सक्रिय संक्रमण झालेल्या महिलांपेक्षा कर्करोगाशी संबंधित अधिक अनुवांशिक बदल दिसले.”
डॉ. मार्टेल्समॅन म्हणाले, “यामुळे उपचारांच्या दीर्घकालीन परिणामांविषयी महत्त्वपूर्ण प्रश्न उपस्थित होतात आणि उपचारानंतर काळजीपूर्वक देखरेखीची आवश्यकता अधोरेखित करते.”
हे निकाल सिद्ध करण्यासाठी, आता संपूर्ण वर्ष 180 महिलांमध्ये एक मोठा पाठपुरावा अभ्यास चालू आहे. दीर्घकालीन एचपीव्ही संसर्गाच्या सहकार्याने शिस्टोसोमियासिस गर्भाशय ग्रीवाच्या कर्करोगाच्या जोखमीवर कसा परिणाम करू शकतो हे शोधण्याची देखील पथकाची योजना आहे.
डॉ. मर्टेल्समन यांनी महिला जननेंद्रियाच्या सिस्टोसोमियासिस (एफजीएस) विषयी जागतिक जागरूकता वाढवण्याची मागणी केली, जी बर्‍याचदा कमी निदान केलेली स्थिती आहे आणि एसकेने हेमेटोबियमच्या आधी संक्रमित महिलांच्या प्रारंभिक तपासणीच्या आवश्यकतेवर जोर दिला.
रोगप्रतिकारक उपचार, जसे की रोगप्रतिकारक-दाहक किंवा दाहक-विरोधी उपचार यासारख्या सहाय्यक उपचारांमुळे उपचारानंतर साजरा केलेल्या जनुक-स्तरीय बदलांचा सामना करण्यास मदत होऊ शकते, असेही त्यांनी प्रस्तावित केले.
याव्यतिरिक्त, जोखमीच्या लोकसंख्येसाठी प्रतिबंधात्मक उपाय म्हणून त्यांनी व्यापक एचपीव्ही लसीकरणाच्या महत्त्वपूर्ण भूमिकेची रूपरेषा दर्शविली.
