213 อาจารย์-บุคคลกร มช. ไม่ทน ยื่นจดหมายเปิดผนึก บี้อธิการบดี สอบคนดัง ลอกงานวิชาการ หลัง 1 ปี เรื่องไม่คืบ  

เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2568 ที่ตึกสำนักงานอธิการบดีมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ คณาจารย์ บุคลากร นักศึกษาและ ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ รวมตัวกันยื่นจดหมายเปิดผนึกถึงอธิการบดี และนายกสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผ่าน นายชัชพล กุลโพธิสุวรรณ ผู้อำนวยการสำนักงานมหาวิทยาลัย เรียกร้องให้ดำเนินการตรวจสอบกรณีการละเมิดจริยธรรมทางวิชาการอย่างจริงจัง และเปิดเผย หลัง ผศ.ดร.สุรชัย จงจิตรงาม ยื่นเรื่องร้องเรียนการแอบอ้างผลงานวิชาการของตัวเองไปตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2567 แล้ว

โดยเนื้อหาของจดหมายระบุว่า ตามที่ได้มีการเผยแพร่ข่าว ผศ.ดร.สุรชัย ได้ทำหนังสือถึงนายกสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ร้องเรียนกรณีที่มีการนำเอาผลงานของ ผศ.ดร.สุรชัย ไปพิมพ์เผยแพร่ด้วยการแอบอ้างว่า เป็นผลงานของตนเอง โดย ผศ.ดร.สุรชัย ได้มีการร้องเรียน และส่งหลักฐานไปตั้งแต่เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2567 ซึ่งมาถึงปัจจุบันเวลาก็ได้ผ่านมาจนครบ 1 ปีแล้ว แต่ก็ยังไม่ปรากฏความคืบหน้าอย่างชัดเจนว่าขณะนี้อยู่ในขั้นตอนใดหรือมีผลการวินิจฉัยในลักษณะเช่นใด

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า การคัดลอกผลงานวิชาการ (Plagiarism) หรือ “อาชญาวิชาการ” ถือเป็นการกระทำที่เป็นความผิดอย่างรุนแรงสำหรับบุคลากรทางด้านวิชาการ สถาบันการศึกษาชั้นนำล้วนแต่มีมาตรการในการป้องกันเพื่อไม่ให้เกิดการกระทำดังกล่าวรวมถึงการลงโทษเมื่อเกิดการฝ่าฝืนขึ้น เพื่อแสดงให้เห็นถึงการยึดมั่นในการสร้างเสริมงานวิชาการที่เกิดขึ้นจากการศึกษาวิจัยที่เป็นไปอย่างถูกต้อง มิใช่การแอบอ้างหรือขโมยผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเองเพื่อแสวงหาความก้าวหน้าอันมิชอบ

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ก็ได้มีการออกข้อบังคับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ว่าด้วยประมวลจริยธรรมของผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ พ.ศ.2566 หมวด 5 การกระทำผิดจริยธรรมอย่างร้ายแรง ในข้อ 63 บัญญัติว่า “การปลอมแปลงข้อมูลหรือสร้างข้อมูลอันเป็นเท็จในผลงานวิชาการ คัดลอกผลงานทางวิชาการของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิงแหล่งที่มา หรือการนำผลงานทางวิชาการของผู้อื่นมาเป็นผลงานทางวิชาการของตนโดยมิชอบ ตลอดจนการได้มาซึ่งผลงานโดยมิชอบด้วยวิธีอื่น”

ในฐานะของบุคลากรและอดีตบุคลากร นักศึกษาและอดีตนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ดังมีรายชื่อข้างท้าย จำนวน 213 คน มีความเห็นว่า การคัดลอกหรือการแอบอ้างผลงานของผู้อื่นมาเป็นผลงานทางวิชาการของตนเป็นการกระทำที่ขัดกับจริยธรรมของการวิจัยอย่างร้ายแรง การกระทำในลักษณะดังกล่าวจะส่งผลต่อชื่อเสียงและความน่าเชื่อถือของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ในฐานะสถาบันทางวิชาการอย่างรุนแรง จึงมีข้อเรียกร้องดังนี้

ประการแรก ต้องดำเนินการสอบสวนต่อการร้องเรียนของ ผศ.ดร.สุรชัย อย่างเป็นอิสระ โปร่งใสและตรงไปตรงมาภายในกรอบเวลาที่ชัดเจน เพื่อไม่ให้เกิดข้อครหาถึงความพยายามกลบเกลื่อนเรื่องดังกล่าวให้เงียบลงด้วยการทอดระยะเวลาออกกไป

ประการที่สอง ต้องมีการชี้แจงว่ากระบวนการสอบสวนได้ดำเนินไปถึงขั้นตอนใดและคาดว่าจะสามารถมีคำวินิจฉัยได้ภายในระยะเวลาเท่าใด เพื่อให้สังคมและบุคลากรในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้เกิดความมั่นใจว่าการวินิจฉัยที่เกิดขึ้นจะเป็นไปอย่างเที่ยงธรรมและน่าเชื่อถือ และหากมีการกระทำความผิดเกิดขึ้นจริงก็ต้องมีการลงโทษที่เหมาะกับความผิดที่ได้กระทำลงเพื่อมิให้เกิดการกระทำในลักษณะเช่นนี้เกิดขึ้นอีกในมหาวิทยาลัยแห่งนี้