खलिफ यांनी इराणमधील अनुभवाचे वर्णन एक भयानक स्वप्न म्हणून केले आणि प्रथम त्यांना आर्मेनियामध्ये बाहेर काढल्याबद्दल आणि नंतर त्यांना घरी परत आणल्याबद्दल भारत सरकारचे आभार मानले.

ते म्हणाले, “आम्ही क्षेपणास्त्र पाहिले आणि बॉम्बस्फोट ऐकले. हा एक युद्ध क्षेत्र होता. हल्ल्यांच्या वेळी आमची इमारत हादरली. मला आशा आहे की कोणत्याही विद्यार्थ्याने आम्ही जे केले त्याचा सामना करावा लागणार नाही,” तो म्हणाला.

ते म्हणाले, “अजूनही इराणमध्ये विद्यार्थी अडकले आहेत. त्यांना सुरक्षित ठिकाणी स्थानांतरित केले जात आहे. आम्हाला आशा आहे की लवकरच ते भारतातही भारतात येतील.”

काश्मीर येथील रहिवासी वरता यांनी ती जगलेल्या भीतीची आठवण केली.

“इराणमधून बाहेर काढले जाणारे आम्ही प्रथमच होतो. परिस्थिती खूपच गंभीर होती. आम्ही घाबरून गेलो. आम्ही येथे आणण्यासाठी वेगाने काम केलेल्या भारत सरकार आणि भारतीय दूतावासाचे आम्ही आभारी आहोत.