एकूणच आरोग्यास चालना देण्याचा सर्वात सोपा आणि प्रभावी मार्ग म्हणजे चालणे, कारण यामुळे मृत्यू कमी होणे, रक्तातील साखरेची पातळी सुधारणे आणि हृदयाचे चांगले आरोग्य यासारख्या फायदे मिळू शकतात. अभ्यासानुसार असे सूचित होते की रक्तदाब कमी करणे यासारख्या निकालांवरही हलका चालण्याचा सकारात्मक परिणाम होऊ शकतो.
परंतु चालण्यावरील बहुतेक संशोधन मध्यम ते उच्च-उत्पन्न-पांढर्‍या लोकसंख्येवर लक्ष केंद्रित करते, ज्यामुळे चालण्याचे कमी उत्पन्न आणि वांशिक अल्पसंख्याक गटांवर चालण्यावर कसा परिणाम होतो हे समजून घेण्यातील अंतर सोडले जाते. या लोकसंख्येस बर्‍याचदा अनोख्या आव्हानांचा सामना करावा लागतो, जसे की सुरक्षित चालण्याच्या जागांवर मर्यादित प्रवेश, प्रदूषणाचे उच्च प्रदर्शन आणि आरोग्य सेवेतील अडथळे, या सर्व गोष्टी उच्च मृत्यूच्या दरास कारणीभूत ठरू शकतात.
अधोरेखित समुदायांमध्ये चालण्याच्या संशोधनाच्या कमतरतेकडे लक्ष वेधण्यासाठी, वैज्ञानिकांनी दैनंदिन चालण्यावर संपूर्णपणे आणि मृत्यूच्या विशिष्ट कारणांवर कसा परिणाम होतो हे शोधण्यासाठी दक्षिणी समुदाय कोहोर्ट स्टडी (एससीसी) मधील डेटा वापरला आणि त्याचे निकाल मध्ये प्रकाशित केले गेले. अमेरिकन जर्नल ऑफ प्रिव्हेंशन मेडिसिन?
या अभ्यासानुसार दक्षिणेकडील कम्युनिटी कोहोर्ट स्टडी (एससीसीएस) वरून 40 ते 79 वयोगटातील सुमारे 85,000 सहभागींची नोंद झाली आहे. एससीसीएस हा एक मोठा अभ्यास आहे जो कर्करोग आणि इतर जुनाट आजारांमध्ये विशेषत: कमी उत्पन्न असलेल्या लोकांमध्ये वांशिक असमानता का अस्तित्वात आहे हे समजून घेण्यावर केंद्रित आहे. हा अभ्यास अनन्य बनवितो की सहभागींपैकी निम्म्याहून अधिक लोक वर्षाकाठी 15,000 डॉलर्सपेक्षा कमी कमाई करतात आणि त्यापैकी सुमारे दोन तृतीयांश काळ्या आहेत. हा वैविध्यपूर्ण गट कमी उत्पन्न, वांशिकदृष्ट्या वैविध्यपूर्ण लोकसंख्येच्या आरोग्याच्या परिणामावर दररोज चालण्याच्या आरोग्यावर कसा परिणाम करते हे तपासण्याची दुर्मिळ संधी देते.
अभ्यासाच्या सुरूवातीस, सहभागींनी त्यांच्या दैनंदिन चालण्याच्या सवयी, जीवनशैली निवडी आणि वैद्यकीय इतिहासाचे तपशीलवार प्रश्नावली पूर्ण केली.
सहभागींनी नोंदवले की त्यांनी दररोज चालण्यासाठी किती वेळ घालवला, हळू चालत (उदा. कुत्रा किंवा हलका व्यायाम चालू आहे) आणि वेगवान चालणे (उदा. तेजस्वी चालणे किंवा पायर्‍या चढणे) दरम्यान फरक केला. ते दररोज 0 ते 720 मिनिटांपर्यंत कोठेही अहवाल देऊ शकतात आणि त्यांच्या प्रतिसादांना चार श्रेणींमध्ये गटबद्ध केले गेले: चालणे, 30 मिनिटांपेक्षा कमी, 30-60 मिनिटे आणि 60 मिनिटांपेक्षा जास्त. या श्रेण्या दररोजच्या क्रियाकलापांच्या किमान 30 मिनिटांच्या शिफारसीच्या आरोग्य मार्गदर्शक तत्त्वांसह संरेखित करतात. अभ्यासामध्ये लहान वाढीमध्ये वेगवान चालण्याचे देखील शोधले गेले (उदा. 15-मिनिटांचे अंतराल).
चालण्याव्यतिरिक्त, अभ्यासाने मृत्यूशी जोडलेले पाच प्रमुख जीवनशैली घटक मोजले: धूम्रपान, अल्कोहोलचा वापर, शारीरिक क्रियाकलाप, आसीन वर्तन आणि आहार गुणवत्ता. हे घटक एकत्रित जीवनशैलीच्या स्कोअरमध्ये एकत्र केले गेले, उच्च स्कोअर आरोग्यदायी जीवनशैली दर्शवितात.
या अभ्यासानुसार 31 डिसेंबर 2022 पर्यंत राष्ट्रीय मृत्यू निर्देशांकाद्वारे सहभागींच्या महत्वाच्या स्थितीचा आणि मृत्यूची कारणे यांचा मागोवा घेण्यात आला. हृदय व रक्तवाहिन्यासंबंधी रोग (सीव्हीडी), कर्करोग, इतर रोग आणि अपघातांसारख्या बाह्य कारणांसह मृत्यूचे मुख्य कारणांमध्ये मृत्यूचे वर्गीकरण करण्यात आले. हृदयरोग आणि स्ट्रोक सारख्या विशिष्ट प्रकारच्या सीव्हीडीचे विश्लेषण देखील त्यांच्या व्याप्तीमुळे केले गेले. या सर्वसमावेशक दृष्टिकोनामुळे संशोधकांना दररोज चालण्याचे आणि जीवनशैलीचे घटक एकंदरीत आणि भिन्न, कमी उत्पन्न असलेल्या लोकसंख्येमध्ये एकंदर आणि कारण-विशिष्ट मृत्यूवर कसा प्रभाव पाडतात हे तपासण्याची परवानगी दिली.
अभ्यासानुसार असे आढळले आहे की, अभ्यास केलेल्या लोकसंख्येमध्ये, वेगवान चालणे एकूणच कमी मृत्यूशी जोडले गेले आहे, तर हळू चालत जाणे केवळ थोडासा, गैर-महत्त्वपूर्ण फायदा दर्शवितो. जे दिवसातून तीन तासांपेक्षा जास्त काळ हळू चालले त्यांच्यासाठी मृत्यूचा 4% कमी धोका होता, परंतु हा परिणाम सांख्यिकीय दृष्टीने महत्त्वपूर्ण मानला जाऊ शकला नाही. दुसरीकडे, वेगवान चालण्याने स्पष्ट फायदे दर्शविले; दिवसातून फक्त 15 मिनिटे मृत्यूच्या 19% कमी जोखमीशी संबंधित होती.
जेव्हा संशोधकांनी आहार, धूम्रपान आणि शारीरिक क्रियाकलाप यासारख्या इतर जीवनशैली घटकांचा हिशेब दिला, तेव्हा वेगवान चालण्याचे फायदे मजबूत राहिले, तर हळू चालण्याचे थोडेसे फायदे कमी लक्षात येण्यासारखे झाले. एकंदरीत, वेगवान चालणे मृत्यूचा धोका कमी करण्यासाठी एक सोपा आणि प्रभावी मार्ग म्हणून उभा राहिला.
पहिल्या दोन वर्षात मरण पावलेल्या सहभागींचा समावेश असला तरी, अतिरिक्त विश्लेषणेने निष्कर्षांची पुष्टी केली, ज्यात चालत चाललेल्या वेळ (हळू आणि वेगवान दोन्ही) आणि एकूणच मृत्यूदर दरम्यानच्या दुव्यासाठी सुसंगत परिणाम दिसून आले. वेगवान चालण्याने मृत्यूच्या सर्व विशिष्ट कारणांमध्ये कमी जोखमीचे समान नमुने दर्शविले, परंतु हृदय व रक्तवाहिन्यासंबंधी रोग (सीव्हीडी) साठी सर्वात मजबूत फायदे दिसून आले. ज्या लोकांना दिवसातून 60 मिनिटांपेक्षा जास्त वेगाने वेगाने चालले होते त्यांना सीव्हीडीकडून मरण पावण्याचा धोका 20% कमी होता ज्यांच्या तुलनेत जे काही चालले नाही त्यांच्या तुलनेत. सीव्हीडीमध्ये, जोखमीतील सर्वात मोठी कपात हृदयरोग, विशेषत: इस्केमिक हृदयरोग आणि हृदय अपयशासाठी दिसून आली.
विशेष म्हणजे, वेगवान चालण्याचे फायदे इतर शारीरिक क्रियाकलापांपासून स्वतंत्र होते, म्हणजे वेगवान चालणे स्वत: चे अद्वितीय आरोग्य वाढवते. जरी आधीपासूनच सक्रिय असलेल्या व्यक्तींसाठी, ज्यांनी दिवसाला 60 मिनिटांपेक्षा जास्त वेगाने वेगवान चालले त्यांना अतिरिक्त फायदे दिसले, जे लोक वेगवान चालत नाहीत अशा लोकांच्या तुलनेत 16% मृत्यूचा धोका आहे.
या निकालांचे स्पष्टीकरण देताना लक्षात ठेवण्यासाठी काही मर्यादा आहेत. प्रथम, सहभागींनी त्यांच्या स्वत: च्या दैनंदिन चालण्याच्या सवयींचा अहवाल दिला असल्याने, काहींनी चढाईच्या पाय airs ्या यासारख्या इतर क्रियाकलापांचा समावेश केला असेल ज्यामुळे काही चुकीचे वर्गीकरण होऊ शकते. दुसरे म्हणजे, शारीरिक क्रियाकलाप डेटा केवळ अभ्यासाच्या सुरूवातीस गोळा केला गेला, म्हणून वेळोवेळी क्रियाकलापांमधील बदलांमुळे परिणामांवर कसा परिणाम होतो हे पाहणे शक्य झाले नाही. याव्यतिरिक्त, हा एक निरीक्षणात्मक अभ्यास असल्याने, आरोग्याच्या पूर्वतयारीची स्थिती किंवा अनियंत्रित प्रभाव यासारख्या इतर घटकांना पूर्णपणे नाकारणे कठीण आहे, ज्यामुळे निष्कर्षांवर परिणाम होऊ शकतो.
हा अभ्यास हायलाइट करतो की चालणे, विशेषत: वेगवान चालणे, आरोग्यास सुधारण्यासाठी आणि मृत्यूचा धोका कमी करण्यासाठी एक शक्तिशाली साधन असू शकते, अगदी दिवसात फक्त 15 मिनिटेही. ज्या लोकांना व्यायामशाळांमध्ये किंवा संरचित व्यायामाच्या प्रोग्राममध्ये प्रवेश नसेल त्यांच्यासाठी चालणे सक्रिय राहण्याचा सोपा, कमी किमतीचा मार्ग प्रदान करतो. हे निष्कर्ष विशेषतः अधोरेखित केलेल्या समुदायांसाठी महत्वाचे आहेत, जेथे सुरक्षित चालण्याच्या जागांवर मर्यादित प्रवेश किंवा आरोग्य सेवांमध्ये आरोग्यास प्राधान्य देणे कठीण होऊ शकते.
अभ्यासामध्ये असेही जोर देण्यात आला आहे की वेगवान चालण्याचे अनन्य फायदे आहेत, अगदी जे आधीपासूनच सक्रिय आहेत किंवा व्यायामाच्या इतर प्रकारांमध्ये व्यस्त आहेत. याचा अर्थ असा की आपल्या दैनंदिन नित्यकर्मात एक वेगवान चाल जोडणे इतर क्रियाकलापांना पूरक ठरू शकते आणि अतिरिक्त आरोग्य वाढवू शकते. मग ते ब्लॉकच्या भोवती द्रुत चालणे, कामावर पाय airs ्या चढणे किंवा कुत्रा चालताना वेग वाढवणे असो, हे लहान बदल वाढू शकतात. की टेकवे? आपल्याला फॅन्सी उपकरणे किंवा मोकळ्या वेळेची तासांची आवश्यकता नाही; फक्त आपल्या शूजला लेस करा, वेग घ्या आणि आपल्या पायांना आपल्या आरोग्यासाठी काम करू द्या.
मध्ये प्रकाशित हा अभ्यास अमेरिकन जर्नल ऑफ प्रिव्हेंशन मेडिसिन हायलाइट्स की अगदी कमी प्रमाणात वेगवान चालणे (दिवसात फक्त 15 मिनिटे) एकंदर आरोग्य आणि दीर्घायुष्यात अर्थपूर्ण फरक करू शकते. जिथे व्यायामशाळांमध्ये प्रवेश करणे किंवा व्यायामाची जागा मर्यादित असू शकते त्यांच्यासाठी हा अभ्यास आरोग्याचा निकाल सुधारण्यासाठी एक उत्साहवर्धक आणि प्रवेशयोग्य मार्ग प्रदान करतो.
दैनंदिन जीवनाचा एक भाग चालण्याचे महत्त्व देखील या निष्कर्षांवर अधोरेखित होते. स्टोअरमध्ये एक वेगवान चाल असो, शेजारच्या सभोवताल एक द्रुत पळवाट असो किंवा आपल्या नेहमीच्या नित्यकर्म दरम्यान वेग वाढवत असो, वेगवान चालणे ही एक सोपी, कमी किमतीची क्रियाकलाप आहे ज्यात आरोग्यासाठी एक सोपा आहे. आपल्या स्नीकर्सला पकडा, बाहेर जा आणि फायद्यांची कापणी करण्यास प्रारंभ करा – आपले हृदय (आणि आपले उर्वरित शरीर) आपले आभार मानेल.
