วันที่ 4 มี.ค. 2568 ที่รัฐสภา ในการประชุมวุฒิสภา ที่มีนายบุญส่ง น้อยโสภณ รองประธานวุฒิสภา คนที่สอง ทำหน้าที่ประธานในการประชุม พล.ต.ต.ฉัตรวรรษ แสงเพชร สว.  สว. ในฐานะประธานคณะกรรมมาธิการ (กมธ.) กิจการองค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ การป้องกันและปราบปรามการทุจริต ประพฤติมิชอบ และการเสริมสร้างธรรมาภิบาล วุฒิสภา เสนอญัตติ เรื่อง ขอเสนอญัตติให้วุฒิสภาพิจารณาปัญหาด้านกระบวนการยุติธรรมและการบังคับใช้กฎหมาย

ต่อมาน.ส.นันทนา นันทวโรภาส สว. อภิปรายว่า  คุกมีไว้ขังคนจนเป็นจริงหรือไม่ วิญญูชนย่อมรู้ดี และยิ่งไปกว่านั้นความเหลื่อมล้ำในการเข้ารักษาพยาบาลของผู้ต้องขัง ก็ยิ่งแตกต่างกันเหมือนอยู่กันคนละพิภพ ถ้ามีเงินมีอำนาจก็จะได้อัพเกรดเป็นเทวดาจุติมาที่วิมานชั้น 14 โรงพยาบาลตำรวจ ส่วนคนจนไม่มีอำนาจก็เป็นสัมภเวสีรอรับการรักษาอยู่แถวหน้าห้องพยาบาลในเรือนจำ ไม่ว่าจะป่วยหนักขนาดไหน ก็ห้ามออกไปรักษาที่ไหน ถ้าตายก็ต้องตายเรือนจำ นี่หรือคือความยุติธรรมต่อผู้ต้องขังในสังคมไทย ซึ่งสาเหตุที่ต้องเสียชีวิตลงคือความล่าช้าของการรักษาพยาบาลและไม่มีโอกาสเข้าถึงแพทย์ ยา และโรงพยาบาล แค่โรงพยาบาลในเรือนจำยังไม่มีมีโอกาสเข้าถึง

ทั้งกรณีของนายอำพล ตั้งนพคุณ ที่ใช้เวลากว่า 1 เดือน และ 3 วัน นายอำพล ถึงได้พบแพทย์ ถ้าได้ส่งตัวรวดเร็วภายใน 24 ชั่วโมง เหมือนส่งเทวดาไปชั้น 14 นายอำพลจะรอดหรือไม่ หรือกรณีของน.ส.เนติพร เสน่ห์สังคม นักกิจกรรมกลุ่มทะลุวัง ที่มีคำถามคือหากจะช่วยชีวิตของน.ส.เนติพร ทำไมไม่นำส่งโรงพยาบาลที่ใกล้เรือนจำ ซึ่งหากส่งไปที่โรงพยาบาลตำรวจการฟื้นชีพอาจจะสำเร็จ หรือโรงพยาบาลตำรวจมีไว้ให้เทวดารักษาตัวเท่านั้น อาการโคม่าขนาดนี้ยังไม่ได้รับการอนุญาตให้ไปรักษาในโรงพยาบาลภายนอกจนเสียชีวิตในที่สุด เป็นการเหลื่อมล้ำหรือไม่

น.ส.นันทนา กล่าวว่า และขณะนี้ยังมีนายสิรภพ พุ่มพึ่งพุทธ นักกิจกรรม ได้ทำการอดอาหารประท้วงมาเป็นเวลา 12 วันแล้ว ด้วยเหตุผลที่ไม่ได้รับการประกันตัว ตอนนี้นายสิรภพ ถูกนำตัวไปที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ เพราะอาการเล็บเริ่มคล้ำ ผื่นขึ้น และไม่มีแรง ขออย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย อย่าให้เขาเสียชีวิต การเข้าถึงหมอในเรือนจำเป็นเรื่องที่ยากพอๆกับการได้ประกันตัว ขั้นตอนการพบหมอ และลงชื่อเข้าคิวพบหมอก่อน 8 โมง รอคิว 1-2 วัน โควตาหมอตรวจ 1 ต่อ 20 มีหมอ 2 คนตรวจครบโควตาเริ่มใหม่พรุ่งนี้ สภาพภายในโรงพยาบาลราชทัณฑ์แออัด ห้องละ 30 เตียง โอกาสพบหมอพยาบาลน้อย คนไข้ดูแลกันเองแล้วก็ติดไข้กันเอง เจ้าหน้าที่ไม่มาดูแลคนป่วย บางครั้งผู้ต้องขังต้องนอนอยู่กับคนป่วยที่ตายแล้ว จนถึงเช้ารอผู้คุมมาจึงจะเคลื่อนย้ายศพออกไปได้ นี่คือความทุกข์ที่เกิดจากความเหลื่อมล้ำและเลือกปฏิบัติกับผู้ต้องขัง

น.ส.นันทนา กล่าวอีกว่า ขณะนี้มีผู้ต้องขังจำนวนมากที่ไม่สามารถเข้าถึงการรักษาพยาบาลที่พึงได้รับตามสิทธิ์แห่งการเป็นมนุษย์ โดยในประเทศไทยปี 2563 ได้ออกกฎกระทรวงเรื่องการส่งตัวผู้ต้องขังไปรักษานอกเรือนจำที่สรุปได้ว่า ถ้าผู้ต้องขังมีอาการป่วยให้ส่งตัวไปรักษาในสถานพยาบาลของเรือนจำโดยเร็ว หากไม่สามารถรักษาได้ผู้บังคับบัญชาเรือนจำมีอำนาจอนุญาตส่งตัวรักษานอกเรือนจำได้และถ้ามีเหตุจำเป็นสามารถส่งตัวไปรักษาในโรงพยาบาลเอกชนได้ ซึ่งข้อกำหนดเหล่านี้มีขึ้นเพื่อรักษาชีวิตของผู้ต้องขังทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน

เราไม่คาดหวังว่าให้ผู้ต้องขังทุกคนต้องได้รับการรักษาที่ชั้น 14 ขอเพียงให้เขาเหล่านั้นได้เข้าถึงการรักษา ตามสิทธิ์แห่งความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมกันเท่านั้น จึงฝากให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม เพื่อให้มอบสิทธิ์แห่งการรักษาพยาบาลของผู้ต้องขังทุกคนอย่างเท่าเทียมกันในฐานะมนุษย์ จะต้องไม่มีเทวดาหรือสัมภเวสีอีกต่อไป