การห้ามรถจักรยานยนต์ขึ้นสะพานและลงอุโมงค์เป็นหนึ่งในกฎจราจรที่หลายคนอาจสงสัยถึงเหตุผล ความจริงแล้วมีปัจจัยหลายประการที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของผู้ใช้รถใช้ถนนโดยรวม ซึ่งเป็นเหตุผลหลักในการกำหนดข้อห้ามนี้นั่นเอง
สะพานและอุโมงค์มักเป็นเส้นทางที่รถยนต์ใช้ความเร็วสูงในการสัญจร ความแตกต่างของความเร็วระหว่างรถยนต์และรถจักรยานยนต์อาจนำไปสู่ความเสี่ยงในการเกิดอุบัติเหตุได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ ลักษณะทางกายภาพของสะพานและอุโมงค์ เช่น ช่องทางที่แคบ ไม่มีไหล่ทาง หรือมีทางโค้งที่บดบังทัศนวิสัย ทำให้รถจักรยานยนต์มีความเสี่ยงต่อการถูกชนหรือเสียหลักมากยิ่งขึ้น
การที่รถจักรยานยนต์ขึ้นสะพานหรือลงอุโมงค์อาจส่งผลกระทบต่อการไหลเวียนของการจราจรโดยรวม เนื่องจากรถจักรยานยนต์มีขนาดเล็กและสามารถเคลื่อนที่ได้คล่องแคล่ว การที่รถจักรยานยนต์แทรกตัวในช่องทางที่รถยนต์ใช้ความเร็วสูง อาจทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบและเพิ่มโอกาสในการเกิดอุบัติเหตุได้
ตามมาตรา 139 (1) ในพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 ข้อ 3 กล่าวว่า ห้ามรถจักรยานยนต์ รถจักรยาน รถยนต์สามล้อ และล้อเลื่อนลากเข็นทุกชนิดเดินบนสะพานข้ามทางร่วมทางแยก สะพานยกระดับ และสะพานข้ามแม่น้ำรวม 39 สาย โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อความปลอดภัยของผู้ใช้รถใช้ถนน กฎหมายนี้เป็นผลมาจากการพิจารณาถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากการที่รถจักรยานยนต์ใช้เส้นทางดังกล่าว
นอกจากนี้ ยังห้ามรถมอเตอร์ไซค์ รถจักรยาน รถสามล้อ และล้อเลื่อนลากเข็นทุกชนิด ลอดอุโมงค์ทางร่วมทางแยก ดังนี้
การห้ามรถจักรยานยนต์ขึ้นสะพานและลงอุโมงค์จึงเป็นมาตรการที่สำคัญในการลดความเสี่ยงในการเกิดอุบัติเหตุและรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยของการจราจร ถึงแม้ว่าอาจจะดูไม่สะดวกในบางครั้ง แต่กฎหมายนี้มีขึ้นเพื่อความปลอดภัยของทุกคน