चिनी शास्त्रज्ञांनी एक मोठी कामगिरी साध्य केली आहे. त्यांनी पहिल्यांदा दोन पुरुष (मेल) उंदीरांमधून मुले तयार केली आहेत, मादी (मादी) अंडी डीएनएशिवाय.
शांघाय जिओ टोंग युनिव्हर्सिटीच्या शास्त्रज्ञांनी दोन मेल उंदीर शुक्राणू (शुक्राणू) घेतले आणि तिचा डीएनए अंड्यातून काढून टाकला. मग त्यात मेल उंदीरचा डीएनए जोडला गेला. या प्रक्रियेस “अँड्रोजेनेसिस” म्हणतात. त्यानंतर गर्भ डीएनए संपादित करून विकसित केले गेले.
शास्त्रज्ञांनी 259 गर्भ मादी उंदीरांकडे हस्तांतरित केले, परंतु त्यातील केवळ दोनच जिवंत राहू शकले. हे दोघेही मोठे झाले आणि निरोगी होते आणि त्यांनी स्वतःच मुलेही तयार केली.
जरी हा वैज्ञानिक शोध रोमांचक आहे, परंतु तो मानवांवर लागू करण्यास बराच वेळ लागेल. शास्त्रज्ञांचे म्हणणे आहे की मानवांवरील ही पद्धत अजूनही खूप कठीण आणि असुरक्षित आहे. यासाठी बरीच अंडी आणि सरोगेट्स आवश्यक आहेत आणि यशाची शक्यता खूपच कमी आहे.
या व्यतिरिक्त, जरी हे तंत्र मानवांमध्ये दत्तक घेतले गेले असले तरीही, मुलाला महिला दाताचे माइटोकॉन्ड्रियल डीएनए देखील असेल, म्हणजेच तांत्रिकदृष्ट्या मुलाकडे तीन लोकांचे डीएनए असेल.
शास्त्रज्ञांचा असा विश्वास आहे की भविष्यात हे तंत्रज्ञान समलिंगी जोडांना जैविक मुले तयार करण्यास मदत करू शकते. याव्यतिरिक्त, विलुप्त झालेल्या प्रजातींच्या संरक्षणामध्ये हे देखील महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावू शकते. परंतु आता त्यात बरीच तांत्रिक आणि नैतिक आव्हाने आहेत.
जितके अधिक अशक्य वाटते ते अधिक रोमांचक आहे. सध्या हा प्रयोग केवळ एका वैज्ञानिक कामगिरीपुरती मर्यादित आहे, परंतु विज्ञानाच्या जगात काहीही अशक्य नाही. हे शक्य आहे की येत्या दशकात हे तंत्र इतके प्रगत होते की ते मानवांसाठी देखील शक्य होते. आज घडणारी विज्ञान कल्पित कथा उद्याचे सत्य बनू शकते.
विशेष म्हणजे ही पहिली वेळ नाही. यापूर्वी, जपानच्या चुशु विद्यापीठाच्या शास्त्रज्ञांनीही हाच प्रयोग केला होता. त्याने दोन नर उंदीरातून सेल बाहेर काढला आणि त्याच्याकडून अंडी तयार केली. मग उंदीरचा गर्भ लॅबमध्येच विकसित केला गेला.
या प्रयोगात सामील असलेल्या शास्त्रज्ञांचा असा विश्वास होता की येत्या 10 वर्षांत या तंत्रज्ञानाचा मानवांवरही प्रयत्न केला जाऊ शकतो. जर ते यशस्वी झाले तर समलिंगी जोडप्यास जैविक पालक बनणे शक्य होईल. एकटाच माणूससुद्धा आपल्या जैविक मुलाची निर्मिती करण्यास सक्षम असेल.
